دشمن رو

došmanru

معنی

۱. به‌صورت دشمن؛ مانند دشمن.
۲. [مجاز] کسی که مردم از دیدن او نفرت داشته باشند.

جست‌وجوی دقیق

دشمن رو

لغت‌نامه دهخدا

دشمن رو. [ دُ م َ ] (ص مرکب ) به صورت دشمن . دشمن روی . و رجوع به دشمن روی شود.- دشمن رو کردن ؛ خصم گونه کردن : تو رواداری خداوند سنی که مرا مبغوض و دشمن رو کنی .مولوی .

دشمن رو

فرهنگ فارسی عمید

۱. به‌صورت دشمن؛ مانند دشمن.۲. [مجاز] کسی که مردم از دیدن او نفرت داشته باشند.

جست‌وجوی هم‌آوا

دشمن

دشمن . [ دُ م َ ] (اِ مرکب ) (از: دش ، بد و زشت + من ، نفس و ذات ، و برخی گویند مرکب از «دشت » به معنی بد و زشت و «من » است ) بدنفس . بددل . زشت طبع. به معنی مفرد و جمع بکار رود. (از غیاث ). آنکه عداوت می کندبه شخص و کسی که ضرر می رساند. حریف مخالف و ضد و معارض و مبغض . (ناظم

دشمن

فرهنگ فارسی عمید

کسی که بدی و زیان کس دیگر را بخواهد و کینه از او در دل داشته باشد؛ بدخواه؛ عدو؛ خصم.

دشمن

hostile

واژه‌های مصوب فرهنگستان

← هواگرد دشمن

دشمن

دیکشنری فارسی به عربی

خصم , عدو , معادي

دشمن

دیکشنری فارسی به انگلیسی

adversary, enemy, foe, hostile, opponent, repugnant, virulent

جست‌وجوی مشابه

دشمن روی

لغت‌نامه دهخدا

دشمن روی . [ دُ م َ ] (ص مرکب ) بصورت دشمن . خصم گونه . بغیض . (از منتهی الارب ). دشمن رو : روی درکش ز دهر دشمن روی پشت برکن به چرخ کافرخوی . خاقانی .چند از این یوسفان گرگ صفت چند از این دوستان دشمن روی . <

جست‌وجوی متن

سمحوج

لغت‌نامه دهخدا

سمحوج . [ س ُ ] (ع ص ) درازبالای دشمن رو. (منتهی الارب ): بلندبالای پربغض ؛ الطوایل الغیض . (از اقرب الموارد).

جست‌وجوی هم‌آغاز

دشمن

لغت‌نامه دهخدا

دشمن

فرهنگ فارسی عمید

کسی که بدی و زیان کس دیگر را بخواهد و کینه از او در دل داشته باشد؛ بدخواه؛ عدو؛ خصم.

دشمن

hostile

واژه‌های مصوب فرهنگستان

← هواگرد دشمن

دشمن

دیکشنری فارسی به عربی

خصم , عدو , معادي

دشمن

دیکشنری فارسی به انگلیسی

adversary, enemy, foe, hostile, opponent, repugnant, virulent

جست‌وجوی هم‌قافیه

دشمن

لغت‌نامه دهخدا

خانه دشمن

لغت‌نامه دهخدا

خانه دشمن . [ ن َ / ن ِ دُ م َ ] (ص مرکب ) خانه بیزار. دشمن خانه . (آنندراج ) : در دیده و دلم نبود اشک را قرارطفلی که شوخ طبع بود خانه دشمن است . حکیم (از آنندراج ).بسکه سودا بر سر

شوی دشمن

لغت‌نامه دهخدا

شوی دشمن . [ دُ م َ ] (ص مرکب ) که دشمن شوهر باشد. زن که خصم شوهر باشد. ناشزه . (یادداشت مؤلف ).

نیم دشمن

لغت‌نامه دهخدا

نیم دشمن . [ دُ م َ ] (ص مرکب ) که دشمن است اما در دشمنی ورزیدن مصر نیست : بنده را خوشتر آن آید که آن نواحی را به کاکو داده شود که هر چند نیم دشمن است از وی انصاف توان ستد. (تاریخ بیهقی ص 264). پسران علی تکین ما را نیم

پردشمن

لغت‌نامه دهخدا

پردشمن . [ پ ُ دُ م َ ] (ص مرکب ) بسیاردشمن . پر از خصم : سراسر همه کوه پردشمن است در دژ پر از نیزه و جوشن است .فردوسی .

درپیوند

بیشتر بدانید

دشمن رو

došmanru

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

واژه‌های مصوب فرهنگستان

دیکشنری فارسی به عربی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

واژه‌های مصوب فرهنگستان

دیکشنری فارسی به عربی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا