دریاکشلغتنامه دهخدادریاکش . [ دَرْ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) دریاکشنده دریانوش . که شراب بسیار تواند نوشید. که بس شراب تواند خوردن . || کنایه از شرابخواری که دیر مست شود. (برهان ). کنایه از شراب خواری است که زود مست نشود. (انجمن آرا). کنایه از شرابخواره که بدیر مس
داراکشلغتنامه دهخداداراکش . [ ک ُ ] (نف مرکب ) کشنده ٔ دارا و منظور دارای بزرگ است ؛ کنایه از ذلیل کننده ٔ عزیزان : نفیر از جهانی که داراکش است نهان پرور و آشکاراکش است .نظامی .
درکشلغتنامه دهخدادرکش . [ دَ ک ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان سملقان بخش مانه شهرستان بجنورد واقع در 40 هزارگزی جنوب باختری مانه و سر راه شوسه ٔ عمومی بجنورد به نردین ، با 114 تن سکنه . آب آن از چشمه و رودخانه و راه آن مالرو اس
پدرکشلغتنامه دهخداپدرکش . [ پ ِ دَ ک ُ ] (نف مرکب ) آنکه پدر خویش کشد : پدرکش پادشاهی را نشایدوگر شاید بجز شش مه نپاید(و در این بیت اشاره است به شیرویه که پدرخویش خسروپرویز را بقتل آورد).مگر در سر نداری ای پسر هش چه جوئی مهربانی از پدرکش .
دریانوشلغتنامه دهخدادریانوش . [ دَرْ ] (نف مرکب ) دریانوشنده . دریاکش . کنایه از شراب خواری است که زود مست نشود. و رجوع به دریا کش شود.
یاقوت زایلغتنامه دهخدایاقوت زای . (نف مرکب ) زاینده ٔ یاقوت . آن که یاقوت زاید : مرکبی دریاکش و طیاره و آتش فشان دایه ای دُرپرور و دوشیزه ای یاقوت زای .منوچهری .
آتش فشانلغتنامه دهخداآتش فشان . [ ت َ ف َ/ ف ِ ] (نف مرکب ) آن چیز یا آن کس که آتش افشاند.- طیاره ٔ آتش فشان ؛ کشتی که با آن نفت و آتش بدشمن می افکندند : مرکبی دریاکش و طیاره ای آتش فشان گه نشیب و گه فر
پیاله پیمالغتنامه دهخداپیاله پیما. [ ل َ / ل ِ پ َ / پ ِ ] (نف مرکب ) که پیاله پیماید. || شرابخوار. (آنندراج ). باده خوار. باده نوش . پیاله کش . جام گیر. صراحی کش . جام پیما. کشتی کش . دریاکش . لای نوش . می پرست . جام دار <span cla
لامکانلغتنامه دهخدالامکان . [ م َ ] (ع ص مرکب ، اِ مرکب ) (از: لا به معنی نه + مکان به معنی جای ) بی جای . بی مکان . بیرون جای . صقع باری تعالی . صقع واجب . ناکجاآباد : ورای لامکانش آشیان است چگویم هر چه گویم بیش از آن است . ناصرخسرو.<br