دریابانلغتنامه دهخدادریابان . [ دَرْ ] (اِ مرکب ) (از: دریا+ بان ، پسوند محافظت ) حافظ دریا. نگاهبان دریا. || در اصطلاح امروزین نیروی دریایی ، درجه ای از درجات نظامی بحری . صاحب منصبی در نیرویی دریایی . امیرالبحر دوم . (از لغات فرهنگستان ).
دربانلغتنامه دهخدادربان . [ دِ ] (معرب ، اِ) معرب دَربان . بواب و حاجب . (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب ). رجوع به دَربان شود.
ذربانلغتنامه دهخداذربان . (اِخ ) ابن عتیق بن تمیم الکاتب ، مکنی به ابی القاسم . حافظ ابوطاهر سلفی در معجم الشعراء از او و وی از ابوحفص الزکرمی العروضی قطعه ای از شعر زکرمی را روایت کرده است . معجم الادباء یاقوت چ مارگلیوث ج 4 ص 119</
دربانلغتنامه دهخدادربان . [ دَ] (اِخ ) دهی است از دهستان زیر بخش خورموج شهرستان بوشهر، واقع در 102هزارگزی جنوب خاوری خورموج و دامنه ٔ کوه ریز، با 185 تن سکنه . آب آن از چشمه و چاه و راه آن مالرو است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران
ضربانفرهنگ فارسی عمیدضربههای متوالی با فواصل زمانی یکسان.⟨ ضربان قلب: (زیست‌شناسی) زدن قلب؛ تپیدن دل؛ تپش قلب.
دریابانیدنلغتنامه دهخدادریابانیدن . [ دَرْ دَ ] (مص مرکب ) دریاباندن . (متعدی دریافتن ). به دریافتن داشتن . دریافت کنانیدن . (ناظم الاطباء). شناسانیدن . فهماندن . فهمانیدن . تفهیم . حالی کردن . (یادداشت مرحوم دهخدا). اًدراء. (ترجمان القرآن جرجانی ). اًفقاه . افهام . (دهار). الحان . (مجمل اللغة). تف
افسر دریاییفرهنگ فارسی طیفیمقوله: ارادۀ اجتماعی عام ریایی، دریادار، دریابان، ناخدا، ناوی آدمیرال، کاپیتان
امیرالبحرلغتنامه دهخداامیرالبحر. [ اَ رُل ْ ب َ ] (ع اِ مرکب ) دریاسالار. دریادار.- امیرالبحر دوم ؛ دریابان . - امیرالبحر سوم ؛ دریادار. (از یادداشت مؤلف ). و رجوع به آدمیرال و امیرال شود.
دریانوردفرهنگ فارسی طیفیمقوله: حرکت نورد، ناوی، ملوان، ملاح، ناخدا، کاپیتان، خدمه دریایی، قایقران، بلمران سندباد بحری دریابان، دریادار، نظامیدریایی، ناوی غواص
دریابانیدنلغتنامه دهخدادریابانیدن . [ دَرْ دَ ] (مص مرکب ) دریاباندن . (متعدی دریافتن ). به دریافتن داشتن . دریافت کنانیدن . (ناظم الاطباء). شناسانیدن . فهماندن . فهمانیدن . تفهیم . حالی کردن . (یادداشت مرحوم دهخدا). اًدراء. (ترجمان القرآن جرجانی ). اًفقاه . افهام . (دهار). الحان . (مجمل اللغة). تف
