دانندگیلغتنامه دهخدادانندگی . [ ن َ دَ/ دِ ] (حامص ) حالت و چگونگی داننده . عمل داننده . صاحب معلومات و دانش و علم بودن . دانائی : خردمند گفت ای شه پهلوان به دانندگی پیر و بر تن جوان . دقیقی .کسی کو س
دانندهلغتنامه دهخداداننده . [ ن َ دَ / دِ ] (نف ) صفت فاعلی از دانستن . عالم . دانا. دانشمند.عارف . دانشور. علیم . شاعر. آگاه . مطلع : زه دانارا گویند که داند گفت هیچ نادان را داننده نگوید زه . رودکی .<b
دیانندهلغتنامه دهخدادیاننده . [ دَ ن َن ْ دَ ] (اِخ ) معروف به سوامی دیاننده (از 1824 تا 1884 م .) مصلح دینی هندی . مؤسس فرقه ٔ دینی «آریا سمج » و معتقد به خدایی غیرشخصی و به «ودا» و مخالف بت پرستی بود برای احقاق حق فرقه ٔ نجس
دانندهفرهنگ فارسی عمید۱. دانا.۲. [قدیمی] کسی که امری یا مطلبی را میداند؛ آگاه.۳. [قدیمی] استاد؛ ماهر: ◻︎ بیارید دانندهآهنگران / یکی گرز فرمای ما را گران (فردوسی: ۱/۷۱).
دانیلغتنامه دهخدادانی . (حامص ) دانندگی . دانستن . و این در ترکیب آید چون : سخن دانی . دمنه دانی . غیب دانی .
کاردانیفرهنگ فارسی معین1 - (حامص .) دانندگی کار، شناسندگی کار. 2 - اطلاع ، بصیرت . 3 - (اِ.) وزارت . 4 - دورة تحصیلات دانشگاهی دو ساله یا اندکی بیش تر، فوق دیپلم .
کاردانیفرهنگ فارسی عمید١. کاردان بودن؛ دانندگی و بینایی در کار: ◻︎ بخت و دولت به کاردانی نیست / جز به تٲیید آسمانی نیست (سعدی: ۸۴).۲. (اسم) دورۀ تحصیلات دانشگاهی دوساله؛ فوقدیپلم.
بشولشلغتنامه دهخدابشولش . [ ب َ /ب ِ / ب ُ ل ِ ] (اِمص ) برهمزدگی و پریشانی . (از برهان ) (سروری ). بشولش مصدر آن است بشولیدن و بشولیده یعنی برهم زده و پریشان کرده و پریشان شده . (انجمن آرا) (آنندراج ). پریشانی و غمناک و المنا
مانندگی کردنلغتنامه دهخدامانندگی کردن . [ ن َن ْ دَ / دِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) تشبه . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). خود را به کسی یا چیزی شبیه کردن : اگر شیعه خود را مولای سادات ... دانند... مانندگی کردن ایشان با آل ساسان گبر آفتاب پرست ، الاغا