خطاکارلغتنامه دهخداخطاکار. [ خ َ ] (ص مرکب ) اشتباه کننده . سهوکننده . || گنه کار. بزهکار. عاصی . (ناظم الاطباء). خاطی . مجرم . (یادداشت بخط مؤلف ) : بگفت ای نگون بخت بدبخت زن خطاکار ناپاک ناپاک تن . ؟ (قصص الانبیاء جویری ص <span class="hl"
خطاکارفرهنگ مترادف و متضادبزهکار، خاطی، گنهکار، گناهکار، تقصیرکار، خلافکار، مجرم، مخطی، مقصر ≠ درستکار
خطاکاریلغتنامه دهخداخطاکاری . [ خ َ ](حامص مرکب ) جرم . (یادداشت بخط مؤلف ) : عذرخواهان را خطاکاری ببخش زینهاری را بجان ده زینهار.سعدی .
خطاکاریلغتنامه دهخداخطاکاری . [ خ َ ](حامص مرکب ) جرم . (یادداشت بخط مؤلف ) : عذرخواهان را خطاکاری ببخش زینهاری را بجان ده زینهار.سعدی .
خطاکاریلغتنامه دهخداخطاکاری . [ خ َ ](حامص مرکب ) جرم . (یادداشت بخط مؤلف ) : عذرخواهان را خطاکاری ببخش زینهاری را بجان ده زینهار.سعدی .