ترجمه مقاله

خشک ریش

xoškriš

۱. زخم و جراحت خشک.
۲. [مجاز] بهانه.
۳. [مجاز] نیرنگ؛ فریب.
۴. (پزشکی) = جرب

خشک ریش

لغت‌نامه دهخدا

خشک ریش . [ خ ُ ] (اِ مرکب ) جرب . (ناظم الاطباء). قسمی از جرب است که آبله های آن بی آب و خشک و آن را به کاف فارسی مفتوح گر گویند. (انجمن آرای ناصری ). توضیح : ریش جراحتی است که با وی رطوبتی نباشد چون مرض جلدی که در تداول عامه سودا گویند. (یادداشت بخط مؤلف ). خشک ریشه . || ج

ترجمه مقاله