۱. مکر؛ فریب؛ نیرنگ.
۲. [قدیمی] قدرت و توانایی بر هرگونه تصرف و تدبیر.
۳. [قدیمی] چارهگری.
احتیال، تزویر، تغابن، تلبیس، چاره، حقه، حیلت، خدعه، دستان، دغا، دوال، ریا، سالوس، شعبده، شید، ظاهرنمایی، غدر، فریب، فسوس، فن، فند، کید، مکر، نیرنگ
ترفند، شیله، فریب