ترجمه مقاله

حقیقی

haqiqi

۱. واقعی؛ راستین.
۲. دارای وجود خارجی.
۳. [مقابلِ مجازی] (ادبی) ویژگی واژه‌ای که در معنای اصلی خود به کار رفته است.

۱. باطنی ≠ ظاهری
۲. معنوی
۳. درست، صحیح ≠ نادرست، غلط
۴. اصلی ≠ بدلی
۵. واقعی ≠ مجازی
۶. راستین، واقعی ≠ غیرواقعی

راستین

زمان حقیقی

لغت‌نامه دهخدا

زمان حقیقی . [ زَ ن ِ ح َ ] (ترکیب وصفی ،اِ مرکب ) و آن زمانی که دو طرف آن مطابق حال حدوث وفنا متزمن باشد، مانند بودن مردم در مدت عمر خود. وغیر حقیقی بود و آن زمانی بود بزرگتر از آن ، مانند بودن مردم در هزاره ٔ فلان یا در دور فلان و آن را زمان عام خوانند و چیزهای بسیار را در

زمان حقیقی

لغت‌نامه دهخدا

زمان حقیقی . [ زَ ن ِ ح َ ] (ترکیب وصفی ،اِ مرکب ) و آن زمانی که دو طرف آن مطابق حال حدوث وفنا متزمن باشد، مانند بودن مردم در مدت عمر خود. وغیر حقیقی بود و آن زمانی بود بزرگتر از آن ، مانند بودن مردم در هزاره ٔ فلان یا در دور فلان و آن را زمان عام خوانند و چیزهای بسیار را در

جزئی حقیقی

لغت‌نامه دهخدا

جزئی حقیقی . [ ج ُ ی ِ ح َ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) مفهومی که صرف تصور آن از اشتراک در آن ابا کند مانند شخص زید. و بدان جهت آنرا جزئی گویند که جزئی بودن هر چیزی بنسبت آن است به کلی خود و کلی یک جزء از جزئی است و بنابراین منسوب است به جزء و منسوب به جزء را جزئی گویند. مقابل کل

افق حقیقی

لغت‌نامه دهخدا

افق حقیقی . [ اُ ف ُ ق ِ ح َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) آن است از فلک که بدو آن سطح رسد که موازی است افق حسی را و مرکز زمین را بگذرد. و میان هر دو افق [حسی وحقیقی ] بس چیز نبود چون کره ای بزرگ باشد ولیکن ناپیدا شود. و چون کره خود بود آنچه میان هر دو افق است بزرگ بود و افق حقیق

ترجمه مقاله