حجلهلغتنامه دهخداحجله . [ ح َ ج َ ل َ ] (اِخ ) یکی از دختران صلفحاد بود. سفر اعداد26: 33 و 27: 1 و 36: <span class="hl" dir
حجلهلغتنامه دهخداحجله . [ ح ِ ل َ / ل ِ ] (ع اِ) این کلمه در عربی بفتح حاء و فتح جیم آمده لکن در تداول فارسی نظماً و نثراً بکسر حاء و سکون جیم است . گردک . عمارتی مدور مانند گنبد. || خانه ٔ آراسته بتخت و جامه و پرده برای عروس . اطاق و حجره ای آراسته وزینت شده
حجلهفرهنگ فارسی معین(حِ لِ) [ ع . حجلة ] (اِ.) اتاق آراسته و مزین برای عروس و داماد در شب اول عروسی .
حجلةلغتنامه دهخداحجلة. [ ح َ ج َل َ ] (ع اِ) عمارت مدور مانند گنبد. (منتهی الارب ). || خانه ٔ آراسته بتخت و جامه و پرده ٔ عروس . ج ، حَجل یا حِجل . (منتهی الارب ). خانه ٔ آراسته . (مهذب الاسماء) (دهار). خانه ٔ عروس که با پرده ها و جامه ها آرایند. جایی که با پرده ها و جامه ها زینت کنند عروس را
اجلحلغتنامه دهخدااجلح . [ اَ ل َ ] (اِخ ) ابن عبداﷲبن حجیَّة، مکنّی به ابوحُجیَّة. محدّث است . و رجوع به ابوحُجیَّة ... شود.
اجلحلغتنامه دهخدااجلح . [ اَ ل َ ] (ع ص ) مردی که پیش سر او کم موی باشد. (منتهی الارب ). آنکه مویش از هر دو سوی سر رفته بود. آن که موی از دو سوی پیشانی او بشده باشد. (تاج المصادر). || هودج پست . || سقف که بر اطرافش دیوار نباشد. (منتهی الارب ). (معنی اخیر در تاج العروس یافته نشد) .
اجلعلغتنامه دهخدااجلع. [ اَ ل َ ] (ع ص ) آنکه دو لبش بر دندانها فراهم نیاید. آنکه لبش فراهم نیاید اندر وقت سخن گفتن . (زوزنی ). آنکه لبش فراهم نیاید چون سخن گوید. (تاج المصادر). آنکه لبهای او بهم نیاید و دندان را نپوشد. آنکه دندانهای پیش وی گشاده باشد از لب سفلی . (منتهی الارب ). گشاده دندانه
حجله کشلغتنامه دهخداحجله کش . [ ح َ / ح ِ ل َ / ل ِ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) حجله ساز. (ناظم الاطباء).
حجله گاهلغتنامه دهخداحجله گاه . [ح َ / ح ِ ل َ / ل ِ ] (اِ مرکب ) حجله خانه : بحجله گاه زلیخا که بود یوسف زارببرقع مه کنعان که هست حسن آباد. قسمیه ٔ عرفی شیرازی (از آنندراج ).
حجله خانهلغتنامه دهخداحجله خانه . [ ح َ / ح ِ ل َ / ل ِ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) جائی که آنرا حجله ساخته اند. (ناظم الاطباء).
حجله سازلغتنامه دهخداحجله ساز. [ ح ِ / ح َ ل َ / ل ِ ] (نف مرکب ) حجله کش . کسی که حجله ٔ عروس و داماد راترتیب میدهد و آرایش میکند. (آنندراج ) : باش تا حجله ساز طالع توبزم را فرش ز اختران سازد.
حجله کشلغتنامه دهخداحجله کش . [ ح َ / ح ِ ل َ / ل ِ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) حجله ساز. (ناظم الاطباء).
حجله گاهلغتنامه دهخداحجله گاه . [ح َ / ح ِ ل َ / ل ِ ] (اِ مرکب ) حجله خانه : بحجله گاه زلیخا که بود یوسف زارببرقع مه کنعان که هست حسن آباد. قسمیه ٔ عرفی شیرازی (از آنندراج ).
حجله خانهلغتنامه دهخداحجله خانه . [ ح َ / ح ِ ل َ / ل ِ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) جائی که آنرا حجله ساخته اند. (ناظم الاطباء).
حجله سازلغتنامه دهخداحجله ساز. [ ح ِ / ح َ ل َ / ل ِ ] (نف مرکب ) حجله کش . کسی که حجله ٔ عروس و داماد راترتیب میدهد و آرایش میکند. (آنندراج ) : باش تا حجله ساز طالع توبزم را فرش ز اختران سازد.
حجله نشینلغتنامه دهخداحجله نشین . [ ح َ / ح ِ ل َ / ل ِ ن ِ ] (نف مرکب ) عروس . زنان محجبه : آن جوان از آنکه مبادا کافران ازحال حجله نشینان سراپرده ٔ عصمت ... اطلاع یابند اندیشید و به کندوئی که در آن موضع ب
ابن ابی حجلهلغتنامه دهخداابن ابی حجله . [ اِ ن ُ اَ ح ِ ل َ ] (اِخ ) احمدبن یحیی شهاب الدین ابوالعباس تلمسانی حنبلی (725- 776 هَ .ق .). ادیب و شاعر صاحب کتاب سکردان السلطان و دیوان الصبابه که مجموعه ای از غزلها و اخبار عشاق مشهور است