جودرلغتنامه دهخداجودر. [ ج َ / جُو دَ] (اِ) گیاهی است خودرو که بیشتر در میان زراعت و جو میروید و دانه ٔ آن کوچک و باریک میباشد و آنرا بعربی طمج میگویند. (برهان ). جوذر. (حاشیه ٔ برهان چ معین از دزی ج 1 ص <span class="hl" dir=
جؤذرلغتنامه دهخداجؤذر. [ ج ُءْ ذَ / ذُ ] (معرب ، اِ) بچه گاو. (المعرب جوالیقی ). و این فارسی معرب است . (المعرب ص 14). گوذر و بچه گاو دشتی . (مهذب الاسماء). گوزن بچه . جیذر. (منتهی الارب ). ج ، جآذر.(المعرب ) <span class="hl
جوذرلغتنامه دهخداجوذر. [ ج َ ذَ / ذِ ] (معرب ، اِ) معرب گوذره ، بچه گاو دشتی . (غیاث از منتخب و رساله ٔ معربات ) (آنندراج ). بچه گوزن . رجوع به جودر شود.
جوذرلغتنامه دهخداجوذر. [ ج َ / جُو ذَ ] (اِ) جوبجو که بمعنی ذره ذره است . (شرفنامه ٔ منیری ). پاره پاره و ریزه ریزه و ذره ذره . (برهان ) (آنندراج ).
جودرزلغتنامه دهخداجودرز. [ دَ ] (معرب ، اِ) صورتی از گودرز. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجوع به گودرز شود.
جودرولغتنامه دهخداجودرو. [ ج َ / جُو دِ رَ / رُو ] (اِ مرکب ) موسمی که جو رسد و به درودن آن آغازند و آن در قسمتهای معتدل ایران ماه آخر بهار باشد : نماندم نمک سود و هیزم نه جونه چیزی پدید است تا
جودرهلغتنامه دهخداجودره . [ ج َ / جُو دَ رَ / رِ ] (اِ) بر وزن حوصله ، غله ٔ خودروی میان زراعت . (برهان ). رجوع به جودر و جوذر شود.
جوذرلغتنامه دهخداجوذر. [ ج َ ذَ / ذِ ] (معرب ، اِ) معرب گوذره ، بچه گاو دشتی . (غیاث از منتخب و رساله ٔ معربات ) (آنندراج ). بچه گوزن . رجوع به جودر شود.
گودرلغتنامه دهخداگودر. [ گ َ / گُو دَ ] (اِ) در پهلوی گوتر .مرکب از: گو (گاو) + تر، همریشه ٔ ترانه و توله و روی هم به معنی بچه گاو است . (مجله ٔ دانشکده ٔ ادبیات سال 3 شماره ٔ2 ص <span class=
چودارلغتنامه دهخداچودار. [ چ َ ] (اِ) مخفف چاودار. قسمی گندم وحشی . بارنج . کارناوار. جودر. جودره . گودر. گودره . طمج . دیوک . دیو گندم . دیله . دیبک . گنگران . (یادداشت مؤلف ).|| دوسر. (ناظم الاطباء). رجوع به دوسر و چاو دار شود.
راحهلغتنامه دهخداراحه . (اِخ ) یکی از علمای هند بوده است . ابن الندیم بعد از ذکر کنکه ، جودر، صنجهل ، نهق الهندی که هر یک کتبی از هندی به پهلوی یا عربی درآورده و گاه خود نیز تألیفاتی درریاضیات و نجوم بنابر مذاهب هندوان داشته اند میگوید: از علماء هند کسانی که کتب ایشان در نجوم و طب بمارسیده :
کاهلغتنامه دهخداکاه . (اِ) هندی باستان کاشه ، پهلوی کاه ، کردی که . (حاشیه ٔ برهان چ معین ). علف خشک را گویند. (برهان ). ساقه ٔ گندم و جو خشک شده و در هم کوفته . قطعات خشک ساقه ٔ گندم و جو و برخی گیاهها : بچشمت اندر بالار ننگری تو به روزبه شب به چشم کسان اندرو
جودرزلغتنامه دهخداجودرز. [ دَ ] (معرب ، اِ) صورتی از گودرز. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجوع به گودرز شود.
جودرولغتنامه دهخداجودرو. [ ج َ / جُو دِ رَ / رُو ] (اِ مرکب ) موسمی که جو رسد و به درودن آن آغازند و آن در قسمتهای معتدل ایران ماه آخر بهار باشد : نماندم نمک سود و هیزم نه جونه چیزی پدید است تا
جودرهلغتنامه دهخداجودره . [ ج َ / جُو دَ رَ / رِ ] (اِ) بر وزن حوصله ، غله ٔ خودروی میان زراعت . (برهان ). رجوع به جودر و جوذر شود.