جهیدنلغتنامه دهخداجهیدن . [ ج َ دَ ] (مص ) سخت تیز رفتن . (آنندراج ). || جستن : چگونه جهد شیر بی چنگ تیزاگرچند باشد دلش پرستیز. فردوسی .کس به زیر دم ّ خر خاری نهدخر نداند دفع آن برمی جهد. مولوی . ||
زهیدنلغتنامه دهخدازهیدن . [ زَ دَ ] (مص ) افتادن . (برهان ) (آنندراج ) (شرفنامه ٔ منیری ). || روان شدن . || چکیدن و تقطیر شدن . || تراویدن . || بردن در قمار. (ناظم الاطباء).
زهیدنلغتنامه دهخدازهیدن . [ زِ دَ ](مص ) زاییدن . (برهان ) (فرهنگ رشیدی ) (انجمن آرا) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). زاییدن و تولد کردن . (فرهنگ فارسی معین )... زیهیدن ؛ زادن . پیش آوردن . (حاشیه ٔ برهان چ معین ) : چون جان صبر در تن همت بمانده نیست گو قالب نیاز ممان
زهیدنفرهنگ فارسی عمید۱. زاییدن؛ بچه آوردن.۲. (مصدر لازم) تراویدن.۳. (مصدر لازم) تراویدن آب از درز چیزی.۴. [مجاز] به وجود آمدن: ◻︎ قوتت از قوت حق می‌ز‌هد / نه از عروقی کز حرارت می‌جهد (مولوی: ۳۳۷).
دور جهیدنلغتنامه دهخدادور جهیدن . [ ج َ دَ ] (مص مرکب ) دورجستن . دورجه کردن . (یادداشت مؤلف ). رجوع به دور جستن و دورخیز کردن شود.
رنگ جهیدنلغتنامه دهخدارنگ جهیدن . [ رَ ج َ دَ ] (مص مرکب ) رنگ پریدن . رنگ رفتن . رجوع به همین دو ماده شود : کوچه ٔ حسن و محبت سر ز یک ره برکشدرنگ یوسف گشته از روی زلیخا می جهد.ملا قاسم مشهدی (از آنندراج ).
برون جهیدنلغتنامه دهخدابرون جهیدن . [ ب ِ / ب ُ ج َ دَ ] (مص مرکب ) بیرون جهیدن . بیرون جستن : شب از میان باختر برون جهدبگسترد بزیر چرخ جای او.منوچهری .
دور جهیدنلغتنامه دهخدادور جهیدن . [ ج َ دَ ] (مص مرکب ) دورجستن . دورجه کردن . (یادداشت مؤلف ). رجوع به دور جستن و دورخیز کردن شود.
رنگ جهیدنلغتنامه دهخدارنگ جهیدن . [ رَ ج َ دَ ] (مص مرکب ) رنگ پریدن . رنگ رفتن . رجوع به همین دو ماده شود : کوچه ٔ حسن و محبت سر ز یک ره برکشدرنگ یوسف گشته از روی زلیخا می جهد.ملا قاسم مشهدی (از آنندراج ).
فروجهیدنلغتنامه دهخدافروجهیدن . [ ف ُ ج َ دَ ] (مص مرکب ) فروجستن . (یادداشت بخط مؤلف ). رجوع به فروجستن شود.
اندرجهیدنلغتنامه دهخدااندرجهیدن . [ اَ دَج َ دَ ] (مص مرکب ) بدرون جهیدن . جهیدن : او مار بود و مار چو آهنگ او کنی اندر جهد ز بیم بسوراخ تنگ غار. منوچهری .و رجوع به جستن و جهیدن شود.
