جاله

jāle

معنی

خیک‌های بادکرده‌ای که چند تکه چوب و تخته به آن ببندند و برای عبور از آب بر آن بنشینند.

جست‌وجوی دقیق

جاله

فرهنگ فارسی عمید

خیک‌های بادکرده‌ای که چند تکه چوب و تخته به آن ببندند و برای عبور از آب بر آن بنشینند.

جاله

لغت‌نامه دهخدا

جاله . [ ل ْ ل َ ] (ع ص ) قوم از خانمان رفته . (منتهی الارب ). جماعتی که از خانمان و وطن کوچ کرده باشند. (اقرب الموارد). جلای وطن کنندگان . || معرب لاتینی ، گال مازو، مازون ، مازی ، عفص . (فرهنگ فرانسه به فارسی نفیسی ).

جاله

لغت‌نامه دهخدا

جاله . [ ل َ ] (اِ) چیزی باشد که از چوب و علف برهم بندند و چند مشک پرباد بر آن نصب کنند و برآن نشسته از آبهای عمیق بگذرند. (برهان ). کلک در دزفولی . (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). چند پوست گاو پرباد که بر آن چوب و علف برهم بندند و برآن نشسته از آبهای ژرف بگذرند. و بعضی گفته ان

جاله

لغت‌نامه دهخدا

جاله . [ ل َ ] (اِخ ) دهی است در سیستان .صاحب مرآت البلدان آرد: جدید الاحداث است و سکنه ندارد و در سیستان قرار دارد. (مرآت البلدان ج 4 ص 84).

جاله

دیکشنری فارسی به انگلیسی

raft

جست‌وجوی هم‌آوا

جوله

لغت‌نامه دهخدا

جوله . [ ج َ / جُو ل َ / ل ِ ] (اِ) نساج . (غیاث اللغات از رشیدی ). سفیدباف . || عنکبوت . (غیاث اللغات ). رجوع به جوله و جولاه شود.

جوله

لغت‌نامه دهخدا

جوله . [ ل َ / ل ِ ] (اِ) به خفای ها، تیردان و ترکش را گویند. کیش و قربان و آن جایی باشد که کمان رادر آن نهند. || زده شده اعم از پشم و پنبه و غیر آن . || خارپشت بزرگ . || (هندی ، اِ) علتی است که آنرا بعربی فالج خوانند. || با واو مجهول ، نوعی

جوله

لغت‌نامه دهخدا

جوله . [ ل َه ْ ] (ص ، اِ) بضم اول وفتح ثالث و ظهور «ها» مخفف جولاهه . بافنده . (برهان ). || عنکبوت . (برهان ). رجوع به جولاه شود.

جولهی

لغت‌نامه دهخدا

جولهی . [ ل َ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان بهمئی گرم سیر بخش کهکیلویه ٔ شهرستان بهبهان . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).

جولة

لغت‌نامه دهخدا

جولة. [ ج َ ل َ ] (ع مص ) گرد برآمدن . جول . جؤل . جَوَلان . جیلان . (منتهی الارب ). رجوع به این کلمات شود. || از هم جدا شدن پستر حمله کردن . (منتهی الارب ) : جال القوم جولة؛ از هم جدا شدند، پستر حمله کردند. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || قطع کردن

جست‌وجوی مشابه

جالهندر

لغت‌نامه دهخدا

جالهندر. [ هََ دَ ](اِخ ) جالندر. رجوع به جالندر و الجماهر ص 82 شود.

جاله هاکردن

گویش مازنی

۱ریز کردن – خرد کردن ۲نارسا ادا کردن کلام

جاله هاکردن

گویش مازنی

خرد کردن – ریز کردن

جست‌وجوی متن

انفاقیس

لغت‌نامه دهخدا

انفاقیس . [ ] (اِ) عفص . جالة. (یادداشت مؤلف ). رجوع به جالة شود.

ژاله

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. بشک، جلید، شبنم، طل ۲. جاله

ژاله

فرهنگ فارسی معین

( ~.) (اِ.) چند قطعه چوب و تخته که به خیک های باد کرده بندند و در آب اندازند و روی آن نشینند و از آب گذر کنند؛ جاله .

حصن شنت جالة

لغت‌نامه دهخدا

حصن شنت جالة. [ ح ِ ن ِ ش َ ل َ ] (اِخ ) حصنی به اسپانیا. (حلل سندسیه ج 2 ص 49).

تاله

واژه‌نامه آزاد

تالَه Taalah در قسمتی از شمال افغانستان به معنی «هموارکردن و پهن کردن چیزی ٬ مثلآ سفره نانخوری ویا دسترخوان » راگویند تاله با فتحۀ ممدود در اول (که این فتحه از ویژگی های گویش بیرجند، مرکز استان خراسان جنوبی است) به معنی تکه ای از نبات یا قند است. در این گویش به حبه قند یا نبات «جاله» گفته می شود (با

جست‌وجوی هم‌آغاز

جالهندر

لغت‌نامه دهخدا

جالهندر. [ هََ دَ ](اِخ ) جالندر. رجوع به جالندر و الجماهر ص 82 شود.

جاله هاکردن

گویش مازنی

۱ریز کردن – خرد کردن ۲نارسا ادا کردن کلام

جاله هاکردن

گویش مازنی

خرد کردن – ریز کردن

جست‌وجوی هم‌قافیه

جنجاله

لغت‌نامه دهخدا

جنجاله . [ ج ِجال ْ ل َ ] (اِخ ) شهری به اسپانیا (اندلس ) در 297کیلومتری مجریط. (الحلل السندسیه ج 1 ص 76). و تا مرسیه پنجاه و تا کونکه دو روز فاصله دارد. جنجاله شهری است متوس

سنجاله

لغت‌نامه دهخدا

سنجاله . [ س َ ل َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان لاهیجان بخش حومه ٔ شهرستان مهاباد. دارای 79 تن سکنه است . آب آن از رودخانه ٔ آواجیر. محصول آنجا غلات ، توتون و حبوبات می باشد. شغل اهالی زراعت ، گله داری و صنایع دستی آنان جاجیم بافی است . (از فره

گنجاله

لغت‌نامه دهخدا

گنجاله . [گ ُ ل َ / ل ِ ] (اِ) در تکلم مردم قزوین ، تفاله ٔ کرچک که بعد از گرفتن روغن باقی ماند. (فرهنگ نظام ). این کلمه در برخی دیگر از شهرهای ایران به کار می رود.

کنجاله

لغت‌نامه دهخدا

کنجاله . [ ک ُ ل َ / ل ِ ] (اِ) به معنی کنجال است که نخاله ٔ کنجد و هر تخم روغن گرفته باشد. (برهان ) : سعد دین برد کاه آخور مانیمه ای کاه و نیمه کنجاله . سوزنی (دیوان چ شاه حسینی ص <span c

بنجاله

لغت‌نامه دهخدا

بنجاله . [ ب َ ل َ ] (اِخ ) معرب بنگاله . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجوع به بنگال و بنگاله شود.

ترجمه مقاله