تهک

tahak

معنی

۱. تهی؛ خالی؛ عاری.
۲. برهنه؛ لخت: ◻︎ ای ز همه مردمی تهی و تهک / مردم نزدیک تو چرا پاید (ابوشکور: شاعران بی‌دیوان: ۸۵).

جست‌وجوی دقیق

تهک

لغت‌نامه دهخدا

تهک . [ ت َ هََ ] (اِ) خاک را گویند و به عربی تراب خوانند. (برهان ) (از انجمن آرا) (از آنندراج ). خاک . (فرهنگ جهانگیری ) (فرهنگ رشیدی ). زمین و خاک و گرد و غبار. (ناظم الاطباء). || (ص ) تهی باشد چون برهنه . (لغت فرس اسدی چ اقبال ص 266). به م

تهک

فرهنگ فارسی عمید

۱. تهی؛ خالی؛ عاری.۲. برهنه؛ لخت: ◻︎ ای ز همه مردمی تهی و تهک / مردم نزدیک تو چرا پاید (ابوشکور: شاعران بی‌دیوان: ۸۵).

تهک

فرهنگ فارسی عمید

۱. خاک.۲. گرد؛ غبار.۳. زمین.

تهک

دیکشنری فارسی به انگلیسی

vacuum

تهک

فرهنگ فارسی معین

(تَ هَ) (اِ.) غبار، خاک زمین .

جست‌وجوی هم‌آوا

اختلال تیک

tic disorder

واژه‌های مصوب فرهنگستان

هریک از اختلال‌هایی که ویژگی اصلی آنها پرش یا گرفتگی عضله‌های حرکتی یا صوتی یا هر دوی آنها به‌طور مکرر در طول روز است

اختلال تیک گذرا

transient tic disorder

واژه‌های مصوب فرهنگستان

نوعی اختلال تیک که در آن فرد بین 4 هفته تا یک سال روزانه بارها دچار تیک‌های منفرد یا چندتایی می‌شود

اختلال تیک حرکتی یا آوایی مزمن

chronic motor or vocal tic disorder

واژه‌های مصوب فرهنگستان

نوعی اختلال تیک که در آن فرد در مدتی افزون بر یک سال دچار تیک‌های حرکتی یا صوتی شود درحالی‌که دوره‌های توقف تیک از سه ماه تجاوز نکند

طهق

لغت‌نامه دهخدا

طهق . [ طَ ] (ع مص ) شتافتن . (منتهی الارب ) (آنندراج ).

تهیق

لغت‌نامه دهخدا

تهیق . (اِخ ) دهی از دهستان دالائی است که در بخش خمین شهرستان محلات واقع است و 341 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1).

جست‌وجوی مشابه

تهکید

لغت‌نامه دهخدا

تهکید. [ ت َ ] (ع مص ) سخت گرفتن غریم را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).

تهکر

لغت‌نامه دهخدا

تهکر. [ ت َ هََ ک ْ ک ُ ] (ع مص ) شگفت نمودن و سرگشته شدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد).

تهکک

لغت‌نامه دهخدا

تهکک . [ ت َ هََ ک ْک ُ ] (ع مص ) فروهشته شدن بندهای زن . || کلان گردیدن پستان زن چون به زادن نزدیک گردد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).

تهکم

لغت‌نامه دهخدا

تهکم . [ ت َ هََ ک ْ ک ُ ] (ع مص )شکسته و ویران شدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). بیران شدن . (تاج المصادر بیهقی از یادداشت بخط مرحوم دهخدا). || فروریختن چاه و مانندآن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || خندستانی کردن . (تاج المصادر

تهکمی

لغت‌نامه دهخدا

تهکمی . [ ت َ هََ ک ْ ک ُ ] (ص نسبی ) فسوسی . مسخره ای . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) : بودم حکیم سوزنی از چند سال بازتا یالمند گشتم و گشتم تهکمی . سوزنی (یادداشت ایضاً).رجوع به تهکم شود.

جست‌وجوی متن

تهگ

لغت‌نامه دهخدا

تهگ . [ ت َ هََ ] (ص ) همان تهک با «کاف » تازی است . (شرفنامه ٔ منیری ). رجوع به تهک شود.

برهنه

فرهنگ فارسی عمید

کسی که لباس بر تن ندارد؛ لخت؛ عریان؛ ناپوشیده؛ ورت؛ تهک؛ لاج؛ غوشت.

تهمک

لغت‌نامه دهخدا

تهمک . [ ت َ م َ ] (ص مصغر) مصغر تهم است . (برهان ) (آنندراج ). رجوع به تهم شود. || به معنی دوم تهک هم هست که برهنه و عریان و تهی و خالی باشد. (برهان )(آنندراج ) (ناظم الاطباء). رجوع به تهک و تهی شود.

لخت

لغت‌نامه دهخدا

لخت . [ ل ُ ] (ص )(از: کلمه ٔ رُت ) لهجه ٔ عامیانه ٔ لوت . رُت . روت . برهنه . عور. روده . روخ . عریان . مجرد. عری . تهک . غوشت .- عرق لخت ؛ بدون نقل و مزه .- لخت شدن ؛ از جامه برآمدن .- لخت کردن <

لوت

لغت‌نامه دهخدا

لوت . (ص ) (از: کلمه ٔ رُت ) برهنه را گویند و آن را به تازی عریان خوانند. (جهانگیری ). رُت . لخت . بی پوشش . روخ . روت . روده . عور. عریان . تهک . غوشت . اطلس . مجرّد. || اَمرد. (اوبهی ). ساده . پسر ساده . پسر امرد و ناهموار درشت . (برهان ) : همه ب

جست‌وجوی هم‌آغاز

تهکید

لغت‌نامه دهخدا

تهکید. [ ت َ ] (ع مص ) سخت گرفتن غریم را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).

تهکر

لغت‌نامه دهخدا

تهکر. [ ت َ هََ ک ْ ک ُ ] (ع مص ) شگفت نمودن و سرگشته شدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد).

تهکک

لغت‌نامه دهخدا

تهکم

لغت‌نامه دهخدا

تهکمی

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

ممتهک

لغت‌نامه دهخدا

ممتهک . [ م ُ ت َ هَِ ] (ع ص ) جوان پر از جوانی . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ): شاب ممتهک ؛جوان در اول جوانی و پر از جوانی . (ناظم الاطباء).

منتهک

لغت‌نامه دهخدا

منتهک . [ م ُ ت َ هَِ ] (ع ص ) زشت کننده و آلوده نماینده ناموس کسی را. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). هتک کننده ٔ حرمت : بس به چه نام و لقب خواندی ملک بندگان خویش را ای منتهک . مولوی .|| رنجیده

تهی و تهک

لغت‌نامه دهخدا

تهی وتهک . [ ت َ / ت ِ / ت ُ ی ُ ت َ هََ ] (ص مرکب ، ازاتباع ) این لغت از اتباع است به معنی برهنه و عریان و تهی و خالی . (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). خالی و برهنه . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) <span clas

انتهک

دیکشنری عربی به فارسی

تخلف کردن از , تجاوز کردن از , تعدي , تخطي کردن از , سرپيچي کردن از , تجاوز کردن به , شکستن , نقض کردن , هتک احترام کردن , بي حرمت ساختن , مختل کردن

منتهک

فرهنگ فارسی معین

(مُ تَ هِ) [ ع . ] (اِفا.) 1 - زشت کننده . 2 - آلوده کنندة ناموس کسی . 3 - مانده و فرسوده و لاغر کننده .

درپیوند

بیشتر بدانید

تهک

tahak

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری فارسی به انگلیسی

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری عربی به فارسی

فرهنگ فارسی معین