تلخهلغتنامه دهخداتلخه . [ ت َ خ َ / خ ِ ] (اِ) تلخ دانه و شبرم . (ناظم الاطباء). دانه ای است خرد و مدور که در گندم زار روید و به گندم آمیزد و نان از آن گندم مزه ٔ تلخ گیرد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). فغا. مارورة. (منتهی الارب ). || خلط صفرا. (از غیاث اللغات
بادام تلخهلغتنامه دهخدابادام تلخه . [ ت َ خ َ / خ ِ ] (اِ مرکب )بادامی که مغزش تلخ باشد. رجوع به بادام تلخ شود.
بادام تلخهلغتنامه دهخدابادام تلخه . [ ت َ خ َ / خ ِ ] (اِ مرکب )بادامی که مغزش تلخ باشد. رجوع به بادام تلخ شود.
بادام تلخهلغتنامه دهخدابادام تلخه . [ ت َ خ َ / خ ِ ] (اِ مرکب )بادامی که مغزش تلخ باشد. رجوع به بادام تلخ شود.