تفتقلغتنامه دهخداتفتق . [ ت َ ف َت ْ ت ُ ] (ع مص ) گشاده شدن و شکافته گردیدن . (تاج المصادر بیهقی ) (از زوزنی ).شکافته و گشاده گردیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). تشقق چیزی . متاوع تفتیق . (از اقرب الموارد). || گشاده گردیدن تهیگاه و سر سرین شتر از کثرت چرا. (از اقرب الموارد). |
تفتقفرهنگ فارسی معین(تَ فَ تُّ) [ ع . ] 1 - (مص ل .) شکافتن ، شکاف خوردن ، کفتن ، کافتن . 2 - (اِمص .) شکافتگی ؛ ج . تفتقات .
تفتغلغتنامه دهخداتفتغ. [ ت َ ف َت ْ ت ُ ] (ع مص ) شکسته گردیدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). تشدخ . (اقرب الموارد): تفتغ تحت الضُرس ؛ ای تشدخ . (منتهی الارب ).
تفتکلغتنامه دهخداتفتک . [ ت َ ف َت ْ ت ُ ] (ع مص ) بخود درآمدن کاری و مشاورت ننمودن با کسی . (منتهی الارب ). بدون مشورت از دیگری در کاری درآمدن . تفتک الامر اذ مضی علیه لایؤامر احداً. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
تفتیقلغتنامه دهخداتفتیق . [ ت َ ] (ع مص ) شکافتن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). پاره کردن و شکافتن . (آنندراج ) : جهد فرعونی چو بی توفیق بودهرچه او می دوخت آن تفتیق بود. مولوی .|| گش
تفتیکلغتنامه دهخداتفتیک . [ ت َ ] (اِ) پشمی باشد نرم که آنرا از زیر موی بز بشانه برآرند واز آن شال و تکیه ٔ نمد و امثال آن سازند. (برهان ) (از ناظم الاطباء) (آنندراج ). پشم نرم که کرک و گلفر گویند و از آن شال بافند. (فرهنگ رشیدی ) : قاری حقیقتی دان کردن ببر سقرلاط<b
تفتیکلغتنامه دهخداتفتیک . [ ت َ ] (ع مص ) پنبه زدن . (منتهی الارب ) آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
متفتقلغتنامه دهخدامتفتق . [ م ُ ت َ ف َت ْ ت ِ ] (ع ص ) شکافته و چاک شده . (ناظم الاطباء). شکافته و گشاده گردنده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به تفتق شود. || نادوخته . (ناظم الاطباء).
شکافتهلغتنامه دهخداشکافته . [ ش ِ/ ش ِ ت َ / ت ِ ] (ن مف ) چاک شده و دریده . (ناظم الاطباء). چاک خورده . رخنه یافته . (فرهنگ فارسی معین ). مُطَیَّر. (منتهی الارب ). مشقوق . منشق . کفته . مِفَلَّق مُفَلَّقَة. کافته . کافتیده . ت
شکفتهلغتنامه دهخداشکفته . [ ش ِ ک ُ ت َ / ت ِ ] (ن مف / نف ) واشده . گشاده . (ناظم الاطباء). گل کرده . گل بازکرده . شکوفان . (یادداشت مؤلف ) : ای سرخ گل تو بسد و زر و زمردی ای لاله ٔ شکفته عقیق
ثعالبیلغتنامه دهخداثعالبی . [ ث َ ل ِ ] (اِخ ) علامه ابومنصور عبدالملک بن محمدبن اسماعیل نیشابوری (350 - 429 هَ . ق .). از آنرو وی را ثعالبی گویندکه از پوستهای روباه پوستین کردی . ابن خلکان گوید: قال ابن بسام صاحب ذخیره ٔ فی حق
متفتقلغتنامه دهخدامتفتق . [ م ُ ت َ ف َت ْ ت ِ ] (ع ص ) شکافته و چاک شده . (ناظم الاطباء). شکافته و گشاده گردنده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به تفتق شود. || نادوخته . (ناظم الاطباء).