بیداربختلغتنامه دهخدابیداربخت . [ بی ب َ ] (اِخ ) نام یکی از بابریان هند (1202 - 1203 هَ . ق .). رجوع به طبقات سلاطین اسلام لین پول ترجمه ٔ عباس اقبال شود.
بیداربختلغتنامه دهخدابیداربخت . [ بی ب َ ] (ص مرکب ) بیداردولت . (آنندراج ). با بخت بیدار. بادولت . مقبل . خوش طالع و بختیار. (ناظم الاطباء) : وز آن پس خروشی برآورد سخت کزو خیره شد شاه بیداربخت . فردوسی .چنین گفت خسرو به آواز سخت ک
بیداربختفرهنگ مترادف و متضادبختیار، خوشاقبال، خوشبخت، خوششانس، خوشطالع، نیکاختر، نیکبخت ≠ خفتهبخت، بداقبال، بدپیشانی
بیداربختیلغتنامه دهخدابیداربختی . [ بی ب َ ](حامص مرکب ) خوشبختی . خوش طالعی . مقبلی : کرد بیداربختیم یاری دادم از خواب سخت بیداری .نظامی .
بیداربختیلغتنامه دهخدابیداربختی . [ بی ب َ ](حامص مرکب ) خوشبختی . خوش طالعی . مقبلی : کرد بیداربختیم یاری دادم از خواب سخت بیداری .نظامی .
بخت بیدارلغتنامه دهخدابخت بیدار. [ ب َ ] (ص مرکب ) بیداربخت . بختاور. مقابل خوابیده بخت . (آنندراج ). خوشبخت و با اقبال . (ناظم الاطباء).
هشیاربختلغتنامه دهخداهشیاربخت . [ هَُ ش ْ ب َ ] (ص مرکب ) بیداربخت . خوشبخت . کامیاب . موفق : وز آنجا خروشی برآورد سخت که ای پور سالار هشیاربخت .فردوسی .
شیرخوانلغتنامه دهخداشیرخوان . [ خوا / خا] (اِخ ) نام جایی که فریدون در آنجا بر ضحاک غالب آمد. (از فرهنگ لغات ولف ) (ناظم الاطباء) : همی راندازین گونه تا شیرخوان جهان را چو این بشنوی پیر خوان . فردوسی .<br
جشنگاهلغتنامه دهخداجشنگاه . [ ج َ] (اِ مرکب ) جای جشن . گاه جشن . جای سرور و شادمانی .جائی که در آن بزم و جشن بر پا میکنند : از ایوان بیامد [ خسرو پرویز ] بدان جشنگاه بیاراست پالیزبان جای شاه یکی نغز دستان بزد [ باربد ] بر درخت کز آن خیره شد مرد بیداربخت
درونسولغتنامه دهخدادرونسو. [ دَ ] (اِ مرکب ) سوی درون . سمت داخل . جانب داخلی . مقابل برونسو. (یادداشت مرحوم دهخدا) : لاف یکرنگی مزن تا از صفت چون آینه از درونسو تیرگی داری و بیرونسو صفا. خاقانی .تا نگارستان نخوانی طارم ایام راکز
بیداربختیلغتنامه دهخدابیداربختی . [ بی ب َ ](حامص مرکب ) خوشبختی . خوش طالعی . مقبلی : کرد بیداربختیم یاری دادم از خواب سخت بیداری .نظامی .