بیتکچیلغتنامه دهخدابیتکچی . [ ت َ ] (ترکی - مغولی ، ص مرکب ، اِ مرکب ) مأمور مالیات (ایلخانان مغول ). (فرهنگ فارسی معین ) : و شرف الدین را در خدمت او به اسم الغ بیتکچی نامزد گردانید. (جهانگشای جوینی ). در هر جانب دارالاماره دیوانی مرتب جهت اماثل بیتکچیان و کتاب . (ترجمه
بتکیلغتنامه دهخدابتکی . [ ب ُ ] (اِخ ) دهی از دهستان کولیوند در 38 هزارگزی خرم آباد. سکنه ٔ آن 300 تن . محصول آن حبوبات وغلات . شغل اهالی زراعت و گله داری . ساکنین آن از طایفه ٔ کولیوند هستند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج <spa
باتکلغتنامه دهخداباتک . [ ت ِ ] (ع ص ) برّان : سیف باتک ؛ شمشیر برّان . (منتهی الارب ) (آنندراج ). تیز.
اشلونلغتنامه دهخدااشلون . [ ] (اِخ ) دختر بیتکچی از قوم دوربان و خواهر بزرگتر قولتاق و معاصر غازان بود. رجوع به تاریخ غازان ص 2 شود.
اریغبوکالغتنامه دهخدااریغبوکا. [ اَ ] (اِخ ) ابن تولی بن چنگیزخان ، که درعهد امیر ارغون بمقام بیتکچی رسید. (جهانگشای جوینی چ لیدن ج 2 ص 255، 256). و رجوع به اریق بوکا شود.
الغبیتکچیلغتنامه دهخداالغبیتکچی . [ اُ ل ُ ت ِ ] (مغولی ، اِ مرکب ) رئیس دارالانشاء. رئیس دبیران . منشی باشی . ترکیبی از الغ بمعنی بزرگ و بیتک بمعنی کاغذ و نامه و چی علامت مبالغه ٔ ترکی . امروزه در آذربایجان پِتِک بمعنی کاغذپاره ٔ نوشته شده گویند : و خواجه فخرالدین بهشتی را
الغبیتکچیلغتنامه دهخداالغبیتکچی . [ اُ ل ُ ت ِ ] (مغولی ، اِ مرکب ) رئیس دارالانشاء. رئیس دبیران . منشی باشی . ترکیبی از الغ بمعنی بزرگ و بیتک بمعنی کاغذ و نامه و چی علامت مبالغه ٔ ترکی . امروزه در آذربایجان پِتِک بمعنی کاغذپاره ٔ نوشته شده گویند : و خواجه فخرالدین بهشتی را
