بگرسلغتنامه دهخدابگرس . [ ب َ رَ ] (اِ)نوعی از سقرلات خوب که کلاه بارانی از آن سازند و آب در آن کم سرایت کند و به روغن چرب نشود : بارگاه طرب باده پرستان ابر است شفق بگرس بارانی مستان ابر است .زکی ندیم (از آنندراج ).