بوتیمار

butimār

معنی

پرنده‌ای ماهی‌خوار با منقار کشیده، گردن دراز، دُم کوتاه، و پرهای سفید، سبز، و آبی که بیشتر در کنار رودخانه‌ها زیست کرده و ماهی صید می‌کند؛ ماهی‌خوارک؛ غم‌خورک؛ غم‌خوارک. Δ می‌گویند با وجود تشنگی شدید آب نمی‌خورد تا مبادا آب کم شود. از این‌رو آدم بخیل و ممسک را به او تشبیه می‌کنند.

مترادف

غم، خورک

جست‌وجوی دقیق

بوتیمار

لغت‌نامه دهخدا

بوتیمار.(اِ) نام مرغی است که او را غم خورک نیز گویند و او پیوسته در کنار آب نشیند و از غم آنکه مبادا آب کم شود با وجود تشنگی آب نخورد و او را بعربی یمام و بیونانی شفنین خوانند. گوشتش بیخوابی آورد و مقوی حافظه باشد و ذهن را تند و تیز کند. (برهان ). مرغی است سفید که بهندی بکلا

بوتیمار

فرهنگ فارسی عمید

بوتیمار

فرهنگ فارسی معین

( اِ.) مرغی است ماهیخوار با منقار کشیده و گردن دراز و دم کوتاه و پرهایی به رنگ سبز و سفید و آبی ، در کنار رودخانه ها می نشیند و ماهی شکار می کند. می گویند با وجود تشنگی شدید، آب نمی خورد زیرا می ترسد که آب جهان تمام شود، از این رو غمخورک و غمخوارک هم نامیده می شود.

بوتیمار

فرهنگ مترادف و متضاد

غم، خورک

بوتیمار

واژه‌نامه آزاد

مرغی است سفید که در کنار آب می نشیند ‍‍، ماهی خوار و غم خورک هم نامیده شده ، می گویند با وجود تشنگی شدید آب نمی خورد مبادا آّب کم شود ، از این رو آدم بخیل را با وی تشبیه می کنند