بزمجه

bozmajje

معنی

۱. نوعی سوسمار بزرگ؛ چلپاسه.
۲. [عامیانه] کودک یا جوان شلوغ و پر سروصدا.

جست‌وجوی دقیق

بزمجه

فرهنگ فارسی عمید

۱. نوعی سوسمار بزرگ؛ چلپاسه.۲. [عامیانه] کودک یا جوان شلوغ و پر سروصدا.

بزمجه

لغت‌نامه دهخدا

بزمجه . [ ب ُ م َ ج َ / ج ِ ] (اِ) حیوانی قدری از سوسمار بزرگتر. کَرتَن کَله . بزمژه . (یادداشت بخط دهخدا). پژمژه . سوسمار. (فرهنگ فارسی معین ).- بزمجه ٔ آبی ؛ کروکدیل . (یادداشت بخط دهخدا).

بزمجه

گویش اصفهانی

تکیه ای: bozmoǰa طاری: bozmaǰa طامه ای: bozmaǰa طرقی: bozmoǰǰa کشه ای: bozmaǰa نطنزی: bozmaǰa

جست‌وجوی هم‌آوا

بزمزه

بزمزه . [ ب ُ م َ زَ / زِ ] (اِ) سوسمار که بعربی ضب گویند. (فرهنگ ضیاء). از جنس چلپاسه است که بزرگ شود. گویند بزیر بز آید و پستان او را بمکد و بعد از خوردن شیر سم او در بز اثر کند. معنی این اسم مکنده ٔ بز است چه مزیدن مکیدن است . وبزمجه تبدیل

بُزمَجه

گویش تهرانی

چلپاسه،نوعی سوسمار که شب شیر بز را می‌خورد ـ فحش

بُزمَجّه

گویش خلخال

اَسکِستانی: kartânkala دِروی: katakalu شالی: katakâru کَجَلی: kartankala کَرنَقی: katakârri کَرینی: kardânkala کُلوری: dəmbačaču گیلَوانی: katakâli لِردی: zarda gâmuš

بُزمَجه

گویش کرمانشاه

کلهری: bezmežak گورانی: bezmežak سنجابی: bezmežak کولیایی: bezmežak زنگنه‌ای: bezmežak جلالوندی: bezmežak زوله‌ای: bezmežak کاکاوندی: bezmežak هوزمانوندی: bezmežak