برطیللغتنامه دهخدابرطیل . [ ب ِ ] (ع اِ) سنگی دراز. (مهذب الاسماء). سنگ دراز. (منتهی الارب ). || آهن دراز و پهنا که بدان آسیا را دندان کنند. آسیاآژن . آسیازنه . میتین . (منتهی الارب ) (آنندراج ). آژینه . اسکنه . (ابن الاعرابی ). سنگ دراز یا آهنی که بدان سنگ آسیا آژند. (یادداشت مؤلف ). || رشوت
برتللغتنامه دهخدابرتل . [ ب َ ت َ ] (ص ) هیبت ناک . هولناک .(آنندراج ). بزرگ و درشت و خوفناک . (ناظم الاطباء).
برطللغتنامه دهخدابرطل . [ ب ُ طُ / ب ُ طُل ل ] (ع اِ) کلاهی است . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ذیل اقرب الموارد از لسان ).
براطیللغتنامه دهخدابراطیل . [ ب َ ] (ع اِ) ج ِ برطیل . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (اقرب الموارد). رجوع به برطیل شود.
برتایللغتنامه دهخدابرتایل . [ ب َ ی ِ ] (اِخ ) جزیره ای است نزدیک هندوستان . برطایل : که خواندند برتایل آنرا بنام جزیری همه جای شادی و کام . اسدی (گرشاسب نامه ).رجوع به برطایل شود.
براطیللغتنامه دهخدابراطیل . [ ب َ ] (ع اِ) ج ِ برطیل . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (اقرب الموارد). رجوع به برطیل شود.
برطلةلغتنامه دهخدابرطلة. [ ب َ طَ ل َ ] (ع مص ) رشوت دادن کسی را. || سنگ برطیل نهادن در زه حوض . (منتهی الارب ).
آسیاآژنلغتنامه دهخداآسیاآژن . [ ژَ ] (اِمرکب ) آژینه . آسیازنه . برطیل . منقار. آس افزون . مِکْوَس . میقعه . || (نف مرکب ) نقار. آسیازن .
آسیازنهلغتنامه دهخداآسیازنه . [ زَ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) ابزار آجیدن سنگ آسیا. آژینه . منقار. میقعه . مِکْوَس . برطیل . آس افزون .
آس افزونلغتنامه دهخداآس افزون . [ اَ ] (اِ مرکب ) آس اَفژون . آژینه . آسیازنه . آسیاآژن . سنبه . منقار. مِکْوَس . میقعه . برطیل . نقار. چکوچ . کبیتک .