بردیلغتنامه دهخدابردی . [ ب َ دی ی ] (ع اِ) نباتی است که در آب روید و در مصر از آن کاغذ سازند. (منتهی الارب ). پیزر. لوخ . (بحر الجواهر). و بعربی حلفا می گویندو در اصفهان آن گیاه را پیزر می گویند و آن نباتی باشد ساقش غلیظ و زیاده برذرعی و مدور و نرم و آنرا ریزه کرده ریسمان ترتیب دهند و در تحف
بردیلغتنامه دهخدابردی . [ ب َ رَ ] (اِ) گونه ایست از آب آوردن چشم : و اختلاف که اندرین لون [ لون چشم آب آورده ] افتد چنان باشد که بعضی به لون هوا باشد و بعضی به لون آبگینه و بعضی سپید چون یخ و این را بردی گویند. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ).
بردیلغتنامه دهخدابردی . [ ب ُ دی ی ] (ع اِ) خرمایی است نیکو. (منتهی الارب ). قسمی از بهترین خرما. (ازاقرب الموارد). نوعی از خرمای لطیف که آنرا سنگ اشکنک نیز گویند. (آنندراج ). خرمای نیک . (مهذب الاسماء). || ظروفی سنگی . (انجمن آرا) (آنندراج ).
برچیدگیلغتنامه دهخدابرچیدگی . [ ب َ دَ / دِ ] (حامص مرکب ) حاصل مصدر است از برچیدن . حالت و وضع برچیده چنانکه انحلال یک مؤسسه و تعطیل یک بنگاه . (از فرهنگ فارسی معین ). انحلال در اصطلاح تجارت . رجوع به برچیدن شود.
بردیدنفرهنگ فارسی عمید۱. از راه به طرفی شدن؛ دور گردیدن از سر راه؛ برگردیدن: ◻︎ همت بلنددار که با همت خسیس / چاووش پادشاه براند تو را که «برد!» (مولوی۲: ۲۲۷)۲. = بردابرد
بردیانلغتنامه دهخدابردیان . [ ب َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان چرام بخش کهگیلویه شهرستان بهبهان . سکنه ٔ آن 420 تن است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).
بردیالغتنامه دهخدابردیا. [ ب َ ] (اِخ ) پسر کورش بزرگ و برادر کمبوجیه . (قرن ششم قبل از میلاد) کمبوجیه پس از جلوس (529 ق .م .) وی را مخفیانه کشت . هنگامی که کمبوجیه در مصر بود گوماتای مغ خود را بردیا معرفی و قیام کرد و بهمین مناسبت به بردیای دروغین معروف است .
بردیانلغتنامه دهخدابردیان . [ ب َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان حومه ٔ بخش صومای شهرستان ارومیه . سکنه ٔ آن 213 تن است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).
کولانلغتنامه دهخداکولان . [ کو / ک َ ] (ع اِ) گیاه بردی و علف . (منتهی الارب ). گیاه بردی و واحد آن کولانة است . (از اقرب الموارد). گیاه بردی . (ناظم الاطباء). || گیاهی است مانند بردی که در آب روید. (منتهی الارب ). و رجوع به مدخل قبل شود.
ابومنصورلغتنامه دهخداابومنصور. [ اَ م َ ] (اِخ ) محمدبن محمد بردی شافعی . رجوع به ابومنصور بردی و رجوع به محمد... شود.
بردیدنفرهنگ فارسی عمید۱. از راه به طرفی شدن؛ دور گردیدن از سر راه؛ برگردیدن: ◻︎ همت بلنددار که با همت خسیس / چاووش پادشاه براند تو را که «برد!» (مولوی۲: ۲۲۷)۲. = بردابرد
بردیانلغتنامه دهخدابردیان . [ ب َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان چرام بخش کهگیلویه شهرستان بهبهان . سکنه ٔ آن 420 تن است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).
بردی بیک محمدلغتنامه دهخدابردی بیک محمد. [ب ِ ب َ م ُ ح َم ْ م َ ] (اِخ ) یازدهمین از خانان گوگ اردو یا خانان دشت قبچاق غربی از خاندان باتو. از 758 تا 760 هَ . ق . (ترجمه ٔ طبقات سلاطین اسلام لین پول ).
بردیالغتنامه دهخدابردیا. [ ب َ ] (اِخ ) پسر کورش بزرگ و برادر کمبوجیه . (قرن ششم قبل از میلاد) کمبوجیه پس از جلوس (529 ق .م .) وی را مخفیانه کشت . هنگامی که کمبوجیه در مصر بود گوماتای مغ خود را بردیا معرفی و قیام کرد و بهمین مناسبت به بردیای دروغین معروف است .
خدای بردیلغتنامه دهخداخدای بردی . [ خ ُ ] (اِخ ) توقچی مغول . وی یکی از سرداران ظهیرالدین محمد بابر پادشاه گورکانی است . چون وضع بابر بخطر افتاد، وی امیر قاسم قوچین را بتاشکند روانه کرد تا سلطان محمودخان را آماده به همدستی و کمک محمد بابر کند. سلطان محمودخان موافقت کرد و بین او و بابر در آهنگران ا
چاربردیلغتنامه دهخداچاربردی . [ ب َ ] (ص نسبی ) منسوب به چاربرد. رجوع به جاربردی شود. || (اِخ ) نام شارح کتاب شافیه در علم صرف . (ناظم الاطباء).
چاه بردیلغتنامه دهخداچاه بردی . [ ب َ ] (اِخ ) دهی از دهستان حیات داود بخش گناوه شهرستان بوشهر که در 9 هزارگزی شمال گناوه و 8 هزارگزی شوسه گچساران به گناوه واقع شده . جلگه ، گرمسیر و مالاریائی است و 200
چاه بردیلغتنامه دهخداچاه بردی . [ ب َ ](اِخ ) ده کوچکی است از دهستان علا مرودشت ، بخش کنگان شهرستان بوشهر که در 105 هزارگزی جنوب خاوری کنگان و یک هزارگزی راه عمومی اشکنان به پسرودک واقع شده و6 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ای
گنبدبردیلغتنامه دهخداگنبدبردی . [ گُم ْ ب َ ب َ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان بهمئی گرمسیر بخش کهکیلویه ٔ شهرستان بهبهان که در 18هزارگزی شمال باختری لک لک مرکز دهستان و 60هزارگزی خاور راه شوسه ٔ سلطان آباد واقع شده است . سکنه ٔ
