بدنامی

badnāmi

معنی

رسوایی؛ بی‌آبرویی.

مترادف

افتضاح، بیآبرویی، تفضیح، رسوایی، فضیحت ≠ خوشنامی

جست‌وجوی دقیق

بدنامی

بدنامی . [ ب َ ] (حامص مرکب ) اشتهار ببدی و رسوایی و بی آبرویی . (ناظم الاطباء). سؤشهرت . شهرت زشت . رسوایی . ننگ . مقابل خوشنامی . (یادداشت مؤلف ) : بدلش اندر آمد از آن کار دردز بدنامی خویش ترسید مرد. فردوسی .بد

بدنامی

دیکشنری فارسی به عربی

بقعة , سمعة سيية , سوء السمعة , عار , کراهية

بدنامی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

disgrace, disrepute, infamy, scandal

بدنامی

فرهنگ مترادف و متضاد

افتضاح، بیآبرویی، تفضیح، رسوایی، فضیحت ≠ خوشنامی

جست‌وجوی هم‌آوا

گل بدنامی

لغت‌نامه دهخدا

گل بدنامی . [ گ ُ ل ِ ب َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آتشک که مرضی است مشهور. (آنندراج ) : از اطوار ناملایم جمعی از این طبقه گل بدنامی شکفته و صیت شهرت آن طایفه ٔ پاکدامنان را به لوث تهمت آلوده ساخته .(میرزا صادق دستغیب در بیان زنان متعه در ایران ).