بادسار

bādsār

معنی

۱. سبک‌سر؛ سبک‌مغز؛ مغرور؛ متکبر: ◻︎ باده‌ای کز وی جدا گردد بخیل از رادمرد / باده‌ای کز وی شود پیدا حکیم از بادسار (سوزنی: ۱۸۱).
۲. سبک؛ بی‌وقار.

جست‌وجوی دقیق

بادسار

بادسار. (ص مرکب ) سبک سیر و رونده باشد. (برهان ). سبک سیر و تندرو. (ناظم الاطباء). || مردم سبک و بی تمکین و وقار را گویند. (برهان ) (ناظم الاطباء). سبکسر. (اوبهی ) (صحاح الفرس ). یعنی بادمانا که آن سبک سر و بی وزن باشد. (فرهنگ خطی نسخه ٔ کتابخانه ٔ لغت نامه ). بی سنگ . سبک سر

بادسار

فرهنگ فارسی معین

(ص مر.)1 - متکبر، بانخوت ، گردنکش . 2 - سبکسر، بی وقار.

جست‌وجوی هم‌آوا

بادسر

فرهنگ فارسی عمید

= بادسار

بادسر

لغت‌نامه دهخدا

بادسر. [ س َ ] (ص مرکب ) بادسار. صاحب نخوت و گردنکش و متکبر. (برهان ). خداوند نخوت و گردنکش و متکبر. (ناظم الاطباء). بانخوت . معجب . متکبر. (فرهنگ سروری ). خودبین : مرا پیش کاوس بردی نوان یکی بادسر نامور پهلوان . فردوسی .<

بادسیر

لغت‌نامه دهخدا

بادسیر. [ س َ/ س ِ ] (ص مرکب ) از صفات اسب باشد، ای اسپ تند و سریعالسیر. (آنندراج ). چابک از آدم و حیوان . (فرهنگ ضیا). تیزرو و تندرفتار. (ناظم الاطباء). رونده و شتابنده چون باد. (دمزن ). || مرد متکبر. || کبر. (آنندراج ).

بدپسر

لغت‌نامه دهخدا

بدپسر. [ ب َ پ ِ س َ ] (ص مرکب ) پسر ناخلف . پسر نااهل : هر بدپسر که نیک شود روزی آن گه شود که نیک پدر مرده . (از سندبادنامه ص 71).- بدپسران خانه کن ؛ ناخل

بدشیر

لغت‌نامه دهخدا

بدشیر. [ ب َ ] (ص مرکب ) بدذات . متقلب . از شیر مراد شیر مادر است و بدشیر دشنامی است که غالباً بمزاح به اطفال گویند. (از یادداشتهای مؤلف ).

جست‌وجوی مشابه

بادساری

فرهنگ فارسی عمید

۱. سبک‌سری.۲. غرور؛ تکبر.

بادساری

لغت‌نامه دهخدا

بادساری . (حامص مرکب ) کیفیت و حالت بادسار. سبکسری . بادسری . تهور : کس از بادساری دلاور مبادکه بدْهد سر از بادساری بباد. اسدی .فکندی بمردی تن اندر هلاک نه مردیست ، کز بادساریست پاک . اسدی

جست‌وجوی متن

بادسر

فرهنگ فارسی عمید

= بادسار

آهنگری

فرهنگ فارسی عمید

۱. شغل و عمل آهنگر: ◻︎ مرا نیست زآهنگری ننگ و عار / خِرد باید و مردی ای بادسار (فردوسی۲: ۷۶۷).۲. ساختن آلات و ادوات از آهن.۳. (اسم) کارگاهی که این کار در آن صورت می‌گیرد.

سار

فرهنگ فارسی معین

(پس .) 1 - در آخر بعض کلماتِ مرکب به معنی «سر» آید: سبکسار. 2 - در آخر بعضی کلمات مرکب پسوند مکان است که بیشتر معنای کثرت و انبوهی را می رساند. چشمه - سار. 3 - از ادات تشبیه که معنای مانند و شبیه را می رساند: بادسار.

سرکفته

لغت‌نامه دهخدا

سرکفته . [ س َ ک َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) سرشکافته : حکیم نوزده را علتی پدید آیدکه راحت از کل سرکفته ٔ کلان بیند. سوزنی .تا بادساریش بسر آید ادب نمای زآن سرخ بادسار چو سرکفته

طینوش

لغت‌نامه دهخدا

طینوش . (اِخ ) نام پسر قیدافه (پادشاه اندلس ) که داماد فور هندی و معاصر اسکندر بود. فردوسی از زبان قیدافه به اسکندر خطاباً گوید : چنان دان که طینوش فرزندمن کم اندیشه از دانش و پند من یکی بادسار است و داماد فورنباید که داند ز نزدیک و دور

جست‌وجوی هم‌آغاز

بادساری

فرهنگ فارسی عمید

۱. سبک‌سری.۲. غرور؛ تکبر.

بادساری

لغت‌نامه دهخدا

درپیوند

بیشتر بدانید

بادسار

bādsār

معنی

جست‌وجوی دقیق

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا