بادامهلغتنامه دهخدابادامه . [ م َ / م ِ ](اِ مرکب ) پیله ٔ ابریشم را گویند. (برهان ) (آنندراج ) (انجمن آرا) (ناظم الاطباء) (فرهنگ نظام ). نوعی از ابریشم که هنوز آنرا از هم نگشاده باشند. (غیاث ). فیلق . بادامچه : ای که ترا به ز خشن جا
بادامهفرهنگ فارسی عمید۱. پیلۀ ابریشم.۲. هرچه شبیه مغز بادام باشد، مانندِ نگین انگشتری.۳. خال گوشتی درشت که در پوست بدن پیدا شود.۴. رقعه؛ پینه.۵. (تصوف) جامۀ درویشان که از تکههای رنگارنگ دوخته میشد.
بادامچهلغتنامه دهخدابادامچه . [ چ َ ] (اِخ ) قریه ای است بسه فرسنگ مشرق شهر خفر. (فارسنامه ٔ ناصری ).
بادامچهلغتنامه دهخدابادامچه . [ چ َ / چ ِ ](اِ مصغر) بادام خرد. درختچه ای است که در اطراف کرج و پشند میروید . رجوع به بادام و بادامک شود. (جنگل شناسی ساعی ج 1 ص 227). || در تداول عوام ، آهک با پ
فیلقلغتنامه دهخدافیلق . [ ل َ ] (معرب ، اِ) پیله . (فرهنگ فارسی معین ). پیله . دودالقز. بادامه . (از یادداشت مؤلف ).