اندرخورلغتنامه دهخدااندرخور. [ اَ دَ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) لایق و سزاوار و زیبا. (برهان قاطع) (هفت قلزم ) (از انجمن آرا) (از آنندراج ). لایق . (مؤید الفضلاء). درخور و سزاوار. (رشیدی ). سزاوار و لایق و شایسته و مناسب ،. (ناظم الاطباء). سزاوار. لایق . شایسته
اندرخورفرهنگ فارسی عمیددرخور؛ لایق؛ شایسته؛ سزاوار: ◻︎ گفتم هنر پدید کن اندرخور جواب / گفتا که در جواب پدید آورد هنر (ناصرخسرو۱: ۲۷۰).
اندرخوریلغتنامه دهخدااندرخوری . [ اَ دَ خوَ / خ ُ ] (حامص مرکب ) سزاواری . شایستگی : تا ترا از آسمان آمد حمیدالدین لقب این لقب بر هیچ کس نامد بدین اندرخوری .سوزنی .
اندرخورالغتنامه دهخدااندرخورا. [ اَ دَخوَ / خ ُ ] (نف مرکب ) لایق و سزاوار و زیبا. (برهان قاطع) (هفت قلزم ). لایق و زیبا. (مؤید الفضلاء). درخور و سزاوار. (فرهنگ رشیدی ). سزاوار و لایق و شایسته و مناسب . (ناظم الاطباء).
اندرخوردلغتنامه دهخدااندرخورد. [ اَ دَ خوَرْ / خُر ] (ن مف مرکب ) لایق و سزاوار و زیبا. (برهان قاطع). لایق و زیبا. (مؤید الفضلاء). لایق . زیبا. ازدر. اندرخور. اندرخورا. درخورد. شایان . فراخور. (از شرفنامه ٔ منیری ) : مر زنان راست جامه
اندرخوردنلغتنامه دهخدااندرخوردن . [ اَ دَ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) سزاوار گشتن . مناسب بودن . شایسته بودن . (ازناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ). لایق شدن . مستحق شدن . روا بودن . پسندیده بودن . سزاوار بودن . (از ناظم الاطباء). لایق بودن . (فرهنگ فارسی معین )
اندرخورندلغتنامه دهخدااندرخورند. [ اَ دَ خوَ / خ ُ رَ ] (نف مرکب ) لایق و سزاوار و زیبا. (برهان قاطع) (هفت قلزم ). اندرخور. (از ناظم الاطباء). لایق و سزاوار. (آنندراج ) : اگر بهمتش اندرخورند بودی جای جهانش مجلس بودی سپهر شادروان .<b
اندرخوریلغتنامه دهخدااندرخوری . [ اَ دَ خوَ / خ ُ ] (حامص مرکب ) سزاواری . شایستگی : تا ترا از آسمان آمد حمیدالدین لقب این لقب بر هیچ کس نامد بدین اندرخوری .سوزنی .
اندخورلغتنامه دهخدااندخور. [ اَ خوَرْ / خُرْ] (ص ) شایسته و مناسب و سزاوار و لایق . (ناظم الاطباء). ظاهراً محرف اندرخور است . رجوع به اندرخور شود.
نابسزالغتنامه دهخدانابسزا. [ ب ِ س َ ] (ص مرکب ) نه بسزا. که سزاوار نیست .نه اندرخور. ناروا. ناسزا. ناسزاوار. مقابل بسزا.
نندرخوردلغتنامه دهخدانندرخورد. [ ن َ دَ خوَرْ / خُرْ ] (ص مرکب ) نالایق .ناسزاوار. (ناظم الاطباء). نه اندرخورد. نه اندرخور.
اصیل زادهلغتنامه دهخدااصیل زاده . [اَ دَ / دِ ] (ن مف مرکب / ص مرکب ) آنکه از خاندانی اصیل باشد. بااصل . باگهر. باگوهر. نجیب : اصیل زاده و از خانواده ٔ حرمت بزرگوار و به اقبال و دولت اندرخور.<p
محقوقلغتنامه دهخدامحقوق . [ م َ ] (ع ص ) لایق . درخور. اندرخور. زیبا. سزاوار، یقال هو محقوق به . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ج ، محقوقون . (مهذب الاسماء) : عفریتی آدمی وش محقوق اخیار و موثوق اشرار. (تاریخ جهانگشای جوینی ). || راست و درست کرده شده . (غیاث ) (آنندراج )
اندرخورالغتنامه دهخدااندرخورا. [ اَ دَخوَ / خ ُ ] (نف مرکب ) لایق و سزاوار و زیبا. (برهان قاطع) (هفت قلزم ). لایق و زیبا. (مؤید الفضلاء). درخور و سزاوار. (فرهنگ رشیدی ). سزاوار و لایق و شایسته و مناسب . (ناظم الاطباء).
اندرخوردلغتنامه دهخدااندرخورد. [ اَ دَ خوَرْ / خُر ] (ن مف مرکب ) لایق و سزاوار و زیبا. (برهان قاطع). لایق و زیبا. (مؤید الفضلاء). لایق . زیبا. ازدر. اندرخور. اندرخورا. درخورد. شایان . فراخور. (از شرفنامه ٔ منیری ) : مر زنان راست جامه
اندرخوردنلغتنامه دهخدااندرخوردن . [ اَ دَ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) سزاوار گشتن . مناسب بودن . شایسته بودن . (ازناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ). لایق شدن . مستحق شدن . روا بودن . پسندیده بودن . سزاوار بودن . (از ناظم الاطباء). لایق بودن . (فرهنگ فارسی معین )
اندرخورندلغتنامه دهخدااندرخورند. [ اَ دَ خوَ / خ ُ رَ ] (نف مرکب ) لایق و سزاوار و زیبا. (برهان قاطع) (هفت قلزم ). اندرخور. (از ناظم الاطباء). لایق و سزاوار. (آنندراج ) : اگر بهمتش اندرخورند بودی جای جهانش مجلس بودی سپهر شادروان .<b
اندرخوریلغتنامه دهخدااندرخوری . [ اَ دَ خوَ / خ ُ ] (حامص مرکب ) سزاواری . شایستگی : تا ترا از آسمان آمد حمیدالدین لقب این لقب بر هیچ کس نامد بدین اندرخوری .سوزنی .
بداندرخورلغتنامه دهخدابداندرخور. [ ب َ اَ دَ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) ناسزاوار. ناشایسته : ... سخن رفت هرگونه از بیش و کم ز بیدادگر شاه و از لشکرش وز آن رسمهای بداندرخورش .فردوسی .