افطارلغتنامه دهخداافطار. [ اِ ] (ع مص ) روزه گشادن و روزه گشایانیدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). روزه شکستن و روزه گشادن . و با لفظ کردن مستعمل است . (آنندراج ) (غیاث اللغات ). روزه گشادن . (المصادر). روزه بگشادن . (تاج المصادر بیهقی ). باز کردن و گشودن روزه را. ناهار شکستن روزه دار. (یادد
افطارفرهنگ فارسی عمید۱. (فقه) باز کردن روزه با خوردن غذا؛ روزه گشادن؛ روزه شکستن.۲. (اسم) (فقه) [مجاز] وقت روزه گشادن.۳. (اسم) [مجاز] = افطاری
افتارلغتنامه دهخداافتار. [ اِ ] (ع مص ) سست گردانیدن کسی را بیماری . || شکسته شدن نگاه کسی از فروهشتگی مژگان . || سست گردیدن شرابخوار. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || آب و شیر گرم کردن نه سخت . (المصادر زوزنی ). ملایم کردن آب یعنی گرم کردن نه سخت . (یادداشت بخط مؤلف ). || (اِ) مل
افطار کردنلغتنامه دهخداافطار کردن . [ اِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) روزه شکستن .روزه گشادن . افطار. ناشتا شکستن . روزه بازکردن . (یادداشت مؤلف ) : اگر باتفاق شبی در وثاق او بماندی بقرصی جوین افطار کردی . (سندبادنامه ص 191).تا برویش گرفته ام رو
افطارانهلغتنامه دهخداافطارانه . [ اِ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) آنچه گاه شکستن روزه خورند پیش از شام . آنچه در اول گشادن روزه خورند از طعام . افطاری . || نقد یا طعامی که به فقرا و طلاب علوم دینی و غیره در رمضان دهند. نقدی که به علما و زهاد و دیگر ارباب استحقاق بخش کر
افطاریلغتنامه دهخداافطاری . [ اِ ] (اِ) هرچیز خوراکی که مقصور بگشادن روزه باشد. (ناظم الاطباء). افطارانه . آنچه بدان روزه را شکنند. و رجوع به افطارانه شود.
افطاریهلغتنامه دهخداافطاریه . [ اِ ری ی َ / ی ِ ] (از ع ، اِ) عطیه ٔ پادشاهی در ایام رمضان به بعض فقها و طلاب و غیره . افطارانه . (یادداشت مؤلف ). و رجوع به افطارانه شود.
افطار کردنلغتنامه دهخداافطار کردن . [ اِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) روزه شکستن .روزه گشادن . افطار. ناشتا شکستن . روزه بازکردن . (یادداشت مؤلف ) : اگر باتفاق شبی در وثاق او بماندی بقرصی جوین افطار کردی . (سندبادنامه ص 191).تا برویش گرفته ام رو
افطارانهلغتنامه دهخداافطارانه . [ اِ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) آنچه گاه شکستن روزه خورند پیش از شام . آنچه در اول گشادن روزه خورند از طعام . افطاری . || نقد یا طعامی که به فقرا و طلاب علوم دینی و غیره در رمضان دهند. نقدی که به علما و زهاد و دیگر ارباب استحقاق بخش کر
افطاریلغتنامه دهخداافطاری . [ اِ ] (اِ) هرچیز خوراکی که مقصور بگشادن روزه باشد. (ناظم الاطباء). افطارانه . آنچه بدان روزه را شکنند. و رجوع به افطارانه شود.
افطاریهلغتنامه دهخداافطاریه . [ اِ ری ی َ / ی ِ ] (از ع ، اِ) عطیه ٔ پادشاهی در ایام رمضان به بعض فقها و طلاب و غیره . افطارانه . (یادداشت مؤلف ). و رجوع به افطارانه شود.