لغتنامه دهخدا
اغشی . [ اَ شا ] (ع ص ، اِ) فرس اغشی ؛ اسب سپید سر و روی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). از اسب و غیراسب آنکه سپیدی روی او را گرفته یا آنکه از تمام بدن سر آن تنها سپید باشد مانند ارقم . مؤنث آن غشواء است . الاغشی من الخیل و غیره ما یغشی وجهه بیاض او ما ابیض رأسه من بین جسد