اسفرزهلغتنامه دهخدااسفرزه . [ اِ ف َ زَ / زِ ] (اِ) قطونا. بزرقطونا. (محمودبن عمر). اسپرزه . اسپغول . شکم پاره . قارنی یارق . اسفیوس . سبیوس . سابوس . سپیوش . اشجاره . ختل . بخدق . فسیلیون . بشولیون . بنگو. حشیشةالبراغیث . ینم . هروتوم . برغوثی . هریخم . ینمه .
اسفرزهفرهنگ فارسی عمیدگیاهی بیابانی از خانوادۀ بارهنگ با دانه‌های ریز قهوه‌ای‌رنگ و لعاب‌دار که مصرف دارویی دارد.
اسفرزهفرهنگ فارسی معین(اِ فَ زِ) ( اِ.) گیاهی است از تیرة بارهنگ ها، در طب قدیم به عنوان مُسَکِّن و مسهل به کار می رفت .
اسفرزهگویش اصفهانی تکیه ای: esbarza طاری: esbarza طامه ای: esbarza طرقی: esbarza کشه ای: esbarza نطنزی: esbarza
اِسفَرزهگویش کرمانشاهکلهری: asparza گورانی: asparza سنجابی: asparza کولیایی: asparza زنگنه‌ای: asparza جلالوندی: asparza زوله‌ای: asparza کاکاوندی: asparza هوزمانوندی: asparza
اسفرزالغتنامه دهخدااسفرزا. [ اِ ف ُ] (اِخ ) جاکومّیتسو اَتِّندُلو. از رؤسای پارتیزان های ایتالیا که خود پدر خاندانی میلانی است . (1369 - 1424 م .). || فرانچسکو اَلِسّاندرو، دوک میلان ، از رؤسای مشهور پارتیزانها، پسر اسفرزای س
