ارحاملغتنامه دهخداارحام . [ اَ ] (ع اِ)ج ِ رحِم و رِحم . زهدان ها. (غیاث اللغات ) (منتهی الارب ): اﷲ یعلم ما تحمل ُ کل انثی و ما تغیض الارحام و ماتزداد و کل شی ٔ عنده بمقدار. (قرآن 8/13)؛ خدا میداند آنچه برمیدارد هر زنی و آنچه بکاهد رحمها (زهدان ها) و آنچه زیا
ارعاملغتنامه دهخداارعام . [ اِ ] (ع مص ) سیلان . (تاج المصادر بیهقی ). || ارعام شاة؛ سخت لاغر شدن و سپس روان شدن آب بینی گوسفند. آب از بینی گوسفند رفتن از سخت لاغر شدن او یا غیر آن . (منتهی الأرب ).
ارهاملغتنامه دهخداارهام . [ اِ ] (ع مص ) ارهام سماء؛ باران نرم باریدن آسمان . (منتهی الارب ). باران آمدن . آهسته و نرم باریدن باران . (آنندراج ).
صله ٔ ارحاملغتنامه دهخداصله ٔ ارحام . [ ص ِ ل َ / ل ِ ی ِ اَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) رجوع به صلة و صله ٔ رحم شود.
صله ٔ ارحاملغتنامه دهخداصله ٔ ارحام . [ ص ِ ل َ / ل ِ ی ِ اَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) رجوع به صلة و صله ٔ رحم شود.
تفاسدلغتنامه دهخداتفاسد. [ ت َ س ُ ] (ع ص ) بریدن ارحام را. یقال : تفاسدوا؛ ای قطعوا الارحام . (منتهی الارب ) (از آنندراج ). بریدن ارحام و قطعرحم کردن . (ناظم الاطباء). بریدن و قطع ارحام : تفاسدالقوم ؛ تدابروا و قطعوالارحام . (از اقرب الموارد).
متفاسدلغتنامه دهخدامتفاسد. [ م ُ ت َ س ِ ] (ع ص ) قطع رحم نماینده . (ناظم الاطباء). برنده ارحام را. (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به تفاسد شود.
ذوات الارحاملغتنامه دهخداذوات الارحام . [ ذَ تُل ْ اَ ] (ع اِ مرکب )خویشاوندان . خویشان . کسانی که پیوسته ٔ خون باشند.
ذووالارحاملغتنامه دهخداذووالارحام . [ ذَ وُل ْ اَ ] (ع ص مرکب ، اِ مرکب ) سید شریف جرجانی در تعریفات گوید: ذووالارحام فی اللغة بمعنی ذوی القرابة مطلقاً و فی الشریعةهو کل قریب لیس بذی سهم و لا عصبة - انتهی . و ابوالفتوح رازی در تفسیر آیه ٔ شریفه ٔ : و اولوا الارحام بعضهم اولی
صله ٔ ارحاملغتنامه دهخداصله ٔ ارحام . [ ص ِ ل َ / ل ِ ی ِ اَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) رجوع به صلة و صله ٔ رحم شود.