حداللغتنامه دهخداحدال . [ ح ُ ] (اِخ ) شعبه ای از قبیله ٔ حنیکة منشعب از بنی اشعر. (تاریخ قم ص 283). بنوحدال یا بنوحدالة قبیله ای است . (منتهی الارب ).
حداللغتنامه دهخداحدال .[ ح ُ ] (ع ص ) املس . هموار: قوس حدال ؛ کمانی که یکی از سرهای برگشته ٔ آن راست شده باشد. (منتهی الارب ).
اذیاللغتنامه دهخدااذیال . [ اَذْ ] (ع اِ) ج ِ ذَیل . دامنها. (غیاث اللغات ). || اذیال ناس ؛ طبقه ٔ پست از مردم . اذناب ناس . سپس روندگان . پس ماندگان . سپس ماندگان . اواخر قوم . مقابل نواصی .
اذیاللغتنامه دهخدااذیال . [ اَذْ ] (ع اِ) ج ِ ذَیل . دامنها. (غیاث اللغات ). || اذیال ناس ؛ طبقه ٔ پست از مردم . اذناب ناس . سپس روندگان . پس ماندگان . سپس ماندگان . اواخر قوم . مقابل نواصی .
