ترجمه مقاله

آمیغدن

'āmiqdan

آمیختن؛ آمیزیدن؛ در هم کردن؛ مخلوط کردن: ◻︎ میامیغ با راستی کج‌روی / کهن‌چیز باشد پدید از نوی (فردوسی: لغت‌نامه: آمیغدن).

د

لغت‌نامه دهخدا

د. (حرف ) صورت حرف دهم از الفبای فارسی و هشتم از الفبای عربی و چهارم از الفبای ابجدی و نام آن دال است و گاه برای استواری ِ ضبط، دال مهمله گویند. (مقدمه ٔ برهان ). و آن از حروف ترابیه و نطعیه و قلقله و متشابهه و ملفوظی و شمسیه و مصمته و محقورة و مجزوم و ارضیه است و نیز از حروف

ت

لغت‌نامه دهخدا

ت . (حرف ) چهارمین حرف الفبای پارسی و سومین حرف الفبای تازی و حرف بیست و دوم از ابجد است واز حروف مسروری و از حروف هوائی است و از حروف شمسیه و ناریه و هم از حروف مرفوع و مصمته و نیز از حروف مهموسه ٔ نطعیه است ، و آنرا تای قرشت و تای مثناة فوقانی گویند. و در حساب جُمَّل آنرا چ

ترجمه مقاله