آشوفتهلغتنامه دهخداآشوفته . [ ت َ / ت ِ ] (ن مف / نف ) آشفته . زیروزبرشده : سپاهی همه خسته و کوفته گریزان و سخت اندرآشوفته . فردوسی .اگر کشتمندی شود کوفته وزآن ر
آغالیدهلغتنامه دهخداآغالیده . [ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) تیزکرده و برانگیخته و برشورانیده و آشوفته بر خصومت .
کارندهلغتنامه دهخداکارنده . [ رَ دَ / دِ ] (نف ) کارکننده و کارفرما و فاعل از کاشتن . (آنندراج ). ج ، کارندگان : اگر کشتمندی شود کوفته وز آن رنج کارنده آشوفته و گر اسب در کشت زاری شودکسی نیز بر میوه داری شوددم اسب و گ
بهم برآمدنلغتنامه دهخدابهم برآمدن . [ ب ِ هََب َ م َ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از در غضب شدن . (برهان )(انجمن آرا) (از غیاث ) (از رشیدی ). خشم گرفتن . (آنندراج ). غضبناک شدن . (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ). || برآشفتن . بشوریدن : و همه را دست گیر کردند و ایشان بهم برآمدند و
آشوفتنلغتنامه دهخداآشوفتن . [ ت َ ] (مص ) آشفتن . برآشفتن . غضبناک و خشمگین گردیدن . بهم برآمدن : نه مردی بود خیره آشوفتن بزیراندرآورده را کوفتن . فردوسی .- بیکدیگر آشوفتن ؛ خشم گرفتن یکی بر دیگری <span class
کشتمندلغتنامه دهخداکشتمند. [ ک ِ م َ ] (اِ مرکب ) کشت . حرث . محصول . مزروع . کشته . آنچه کاشته شده باشد. (یادداشت مؤلف ). کشاورزی . زراعت : نگه کرد ناگاه بهرام گورجهان دید پر کشتمند و ستور. فردوسی (شاهنامه ج 4</s
برآشوفتهلغتنامه دهخدابرآشوفته . [ ب َ ت َ / ت ِ] (ن مف مرکب ، نف مرکب ) نعت مفعولی از برآشفتن بمعنای خشمگین شده و شوریده و پریشان و در هم : ز لشکر بسی کشته و کوفته سوار و سپهبد برآشوفته . فردوسی .رجوع