رباطیلغتنامه دهخدارباطی . [ رِ ] (اِخ ) احمدبن سعیدبن ابراهیم رباطی ، مکنی به ابوعبداﷲ. مسلم و بخاری و دیگران از او روایت دارند. وی یکی از ثقات راویان بشمار آید. پس از سال 243 هَ . ق . درگذشت . (از اللباب فی تهذیب الانساب ).
رباطیلغتنامه دهخدارباطی . [ رِ ] (ص نسبی ) منسوب به رباط. || منسوب است به رباط و آن اسمی است برای رباط گله ٔ اسبان و نگهبانی و حفظ دارندگان آن از مرز اسلام در برابر دشمنان . (از اللباب فی تهذیب الانساب ).
رباطیلغتنامه دهخدارباطی . [ رُ ] (اِخ ) دهی است از بخش سرولایت شهرستان نیشابور. سکنه ٔ آن 558 تن . رباطی در جلگه قرار دارد. آب آن از قنات و فرآورده ٔ آن غلات است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).