لغتنامه دهخدا
عطوی . [ ع َ طَ ] (اِخ ) محمدبن عبدالرحمان بن ابی عطیه ، مکنی به ابوعبدالرحمان . از موالی بنی لیث بن بکر از کنانة. از شاعران دولت بنی عباس بود. زادگاه وی بصره بود و از متکلمان معتزله بشمار می رفت و بر مذهب حسین بن محمد نجار می بود. در روزگار متوکل شهرت یافت و با ابن ابی داود