لغتنامه دهخدا
دورگ . [ دُ رَ ] (ص مرکب ) ذوجنبتین . (لغات فرهنگستان ). دورگه . هجین . حیوان از دو جنس مختلف زاده . که پدر از نوعی و مادر از نوعی دیگر دارد: سگهای گرگی دورگند. این اسب یا خروس دورگ است ؛ یعنی اسبی که مادر او عربی و پدرش ترکمانی است یا خروسی که مثلاً از مرغ لاری و خروس عادی ا