بفتلغتنامه دهخدابفت . [ ب َ ] (اِ) بفته . مخفف لفظ بافت است که اسم مصدر بافتن است و همیشه با کلمه ٔ دیگر مرکب استعمال میشود مثل زربفت و گهربفت . (فرهنگ نظام ). مخفف بافت . (دزی ج 1 ص 102). رجوع به زربفت و گهربفت و بفته شود <
بفچلغتنامه دهخدابفچ . [ ب َ ] (اِ) بفج . رجوع به بفج شود : به تک میرفت و خون از دیده میریخت چنان کآب از دهان وقت سخن بفچ .شمس فخری .