یم ردهلغتنامه دهخدایم رده . [ ی َ رَ دَ / دِ ] (اِ) مردم گیاه را گویند و به عربی آن را یبروح الصنم خوانند. (آنندراج ) (برهان )(فرهنگ جهانگیری ). مهرگیاه و لفاح . (ناظم الاطباء).
یم شیملغتنامه دهخدایم شیم . [ ی َ ی َ ] (ص مرکب ) پادشاهی که بخشش وی مانند دریا بی پایان باشد. (ناظم الاطباء). که شیمتی چون دریا دارد در بخشندگی و پادشاهی .
یمینلغتنامه دهخدایمین . [ ی َ ] (ع اِ) سوی راست ، خلاف یسار. ج ، اَیْمُن ، ایمان . جج ، ایامن ، ایامین . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). دست راست از سویها. (یادداشت
یمالغتنامه دهخدایما. [ ی َم ْ ما ] (سریانی ، اِ) اصل کلمه ٔ «یم »به معنی دریا. (از المعرب جوالیقی ص 355). کلمه ٔ سریانی است به معنی دریا که عرب آن را معرب کرده به صورت یم درآور
یمردلغتنامه دهخدایمرد. [ ی َ رَ ] (اِ) یم رده . مهرگیاه و لفاح . (ناظم الاطباء). و رجوع به یم رده شود.
یمرولغتنامه دهخدایمرو. [ ی َ ] (اِ) یم رده . مردم گیاه . (آنندراج ) (ناظم الاطباء). و رجوع به یم رده شود.
یمملغتنامه دهخدایمم . [ ی َ م َ ] (ع اِ) یم . (یادداشت مؤلف ). رجوع به یم شود. || کبوتر وحشی . (ناظم الاطباء) (یادداشت مؤلف ). و رجوع به یمام و یمامة شود.
یموملغتنامه دهخدایموم . [ ی ُ ] (ع اِ) ج ِ یَم ّ. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ج ِ یم ، به معنی دریای ناپیداکنار. (آنندراج ). رجوع به یم شود.
تریمیلغتنامه دهخداتریمی . [ ] (اِخ ) عبداﷲبن عبدالرحمن بن ابی عبیدالتریمی الحضرمی الیمنی . در سال 613 م . درگذشت . اوراست کتاب الاکمال . (از اسماءالمؤلفین ج 1 ص 459).
گرامیلغتنامه دهخداگرامی . [گ ِ ] (ص ) در پهلوی گرامیک از گرام . (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). عزیز. مکرم و محبوب و بزرگ . (برهان ) (آنندراج ) (جهانگیری ). نیازی . کریم . نجیب . م
ابوحنیفه ٔ یمامیلغتنامه دهخداابوحنیفه ٔ یمامی . [ اَ ح َ ف َ ی ِ ی َ ] (اِخ ) محدث است و ابن المبارک از وی حدیث کند.
شامیلغتنامه دهخداشامی . (اِخ ) از دانشمندان و فقهای زیدی بود. رجوع شود به علی بن الحسین بن عزالدین بن الحسن بن محمد الحسنی الیمنی .
شؤمیلغتنامه دهخداشؤمی . [ ش ُءْ ما ] (ع ص ) چپ . ضد یُمْنی ̍. (منتهی الارب ). الید الشؤمی ؛ دست چپ . (از اقرب الموارد).
شومیلغتنامه دهخداشومی .(حامص ) بدفالی . بدی و شرارت : شومی نفس ؛ شرارت نفس . (ناظم الاطباء). نحوست . اگرچه شوم مصدر است و حاجت به یای مصدری ندارد لیکن فارسیان در اواخر بعضی مصاد
عماره ٔ تمیمیلغتنامه دهخداعماره ٔ تمیمی . [ ع ُ رَ ی ِ ت َ ] (اِخ ) ابن عقیل بن بلال بن جریربن عطیه ٔ کلبی یربوعی تمیمی . از شعرای یمامة در قرن سوم هجری . رجوع به عماره ٔ کلبی شود.
