معنی یم | واژه یاب

بنوتمیم . [ ب َ ت َ ] (اِخ ) طایفه ای از عرب ، و این طایفه دین مجوسی داشتند. (یادداشت بخط مؤلف بنقل از بیان الادیان ). نام قبیله ای از عرب و اشعار این قبیله را

بنه عظیم

لغت‌نامه دهخدا

بنه عظیم . [ ب ُ ن َ ع َ ] (اِخ ) دهی از بلوک شرقی بخش مرکزی شهرستان دزفول است . دارای 150 تن سکنه است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6).

بنی تمیم

لغت‌نامه دهخدا

بنی تمیم . [ ب َ ت َ ] (اِخ ) نام قوم و قبیله ای از قبایل عرب . (غیاث ) (آنندراج ) : یکی از ملوک عرب از قبیله ٔ بنی تمیم که به بی انصافی موصوف و به ظلم و تعدی م

بورات دوسدیم

لغت‌نامه دهخدا

بورات دوسدیم . [دُ س ُ ی ُ ] (اِ مرکب ) یا تترابورات دو سدیم یا بی بورات دوسود یا بوراکس 381/43 = H2o 10 و B4o7Na2 بورات دوسدیم بصورت تبلورات بی رنگ یا گرد سفید

بهایم

لغت‌نامه دهخدا

بهایم . [ ب َ ی ِ ] (ع اِ) بهائم . ج ِ بهیمه . چهارپایان مثل اسب و شتر و گاو و غیره . (غیاث ). ج ِ بهیمه . (ناظم الاطباء) : وی از شمار بهایم است . (تاریخ بیهقی

بهیم

لغت‌نامه دهخدا

بهیم . [ ب َ ] (اِ) صفه و بالاخانه . (برهان ) (آنندراج ) (انجمن آرا) (ناظم الاطباء). رجوع به بهو شود.

بی سیم

لغت‌نامه دهخدا

بی سیم . (ص مرکب ) (از: بی + سیم = نقره ٔ مسکوک ) بی پول . (یادداشت مؤلف ) : عاشقان بی سیم را شب خوش که هرکه را این نسیم باید دست و دامن پرسیم شاید. (از مقامات

بی ندیم

لغت‌نامه دهخدا

بی ندیم . [ ن َ ] (ص مرکب ) (از: بی + ندیم ) تنها. بی همدم . بی یار : بر بستر خاک بی ندیم و همراز و خود خداوند کشور و امیر لشکر بود.(ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 442).

بیخ آذر مریم

لغت‌نامه دهخدا

بیخ آذر مریم . [ خ ِ ذَ رِ م َرْ ی َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آذربو. (فهرست مخزن الادویه ) (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). رجوع به آذربو شود.

بیدق سیم

لغت‌نامه دهخدا

بیدق سیم . [ ب َ دَ ق ِ ] (اِ مرکب ) کنایه از کواکب و ستاره باشد. (برهان ). ستاره . (ناظم الاطباء) (آنندراج ).

بیک باغلو قدیم

لغت‌نامه دهخدا

بیک باغلو قدیم . [ ب َ ق َ ] (اِخ ) از ایلات ساکن اطراف اردبیل . (از جغرافیای سیاسی کیهان ص 106). از ایلات اطراف اردبیل و مرکب از 300 نفر است که محل اقامت مخصوص