گمانی آوردنلغتنامه دهخداگمانی آوردن . [ گ ُ وَ دَ ] (مص مرکب ) گمان آوردن . شک کردن . تصور. تصور بد کردن . خیال بد صورت بستن : نگر تا در دلت ناری گمانی که کوشی با قضای آسمانی .(ویس و رامین ).
انگشت میانیmiddle finger, digit medius, digit tertius manusواژههای مصوب فرهنگستانسومین انگشت که بلندترین انگشت دست است
مینگذارmine layer, mine planter shipواژههای مصوب فرهنگستانشناوری که ویژۀ مینگذاری طراحی و ساخته شده است
فراکِشَند مِهین میانگینmean high-water springsواژههای مصوب فرهنگستانمیانگین ارتفاع فراکِشَندها در مِهکِشَندهای یک مکان در طی یک دورۀ نوزدهساله
فروکِشَند مِهین میانگینmean low-water springsواژههای مصوب فرهنگستانمیانگین ارتفاع فروکِشَندها در مِهکِشَندهای یک مکان در طی یک دورۀ نوزدهساله
فروکِشَند فروتر مِهین میانگینmean lower low-water springsواژههای مصوب فرهنگستانمیانگین ارتفاع فروکِشَندهای فروتر در مِهکِشَندهای یک مکان در طی یک دورۀ نوزدهساله
گمانیلغتنامه دهخداگمانی . [ گ ُ ] (حامص ) آنچه تصور شود. آنچه به گمان درآید. گمان . تصور : نهادند خوان گردباغ اندرون خورش خواستند از گمانی فزون . فردوسی .چنین است و این بر دلم شد درست همین بُد گمانی مرا از نخست . <p class="a
دوگمانیلغتنامه دهخدادوگمانی . [ دُ گ ُ ] (حامص مرکب ) شک و تردید. (یادداشت مؤلف ) : دشمن را به استمالت بدست آوردن خوارتر که به مقاتلت از بیخ برکندن که استیصال دوگمانی بود و پیوستن و وصال تن آسانی . (راحةالصدور راوندی ).
خوش گمانیلغتنامه دهخداخوش گمانی . [ خوَش ْ / خُش ْ گ ُ ] (حامص مرکب ) خوب گمانی . حُسْن ُالظَّن ّ. حالت و صفت خوش گمان .
گمانیلغتنامه دهخداگمانی . [ گ ُ ] (حامص ) آنچه تصور شود. آنچه به گمان درآید. گمان . تصور : نهادند خوان گردباغ اندرون خورش خواستند از گمانی فزون . فردوسی .چنین است و این بر دلم شد درست همین بُد گمانی مرا از نخست . <p class="a
نیکوگمانیلغتنامه دهخدانیکوگمانی . [ گ ُ ] (حامص مرکب ) حسن عقیدت . خوش بینی . حسن ظن . (یادداشت مؤلف ). مقابل بدگمانی به معنی سؤظن .