لغتنامه دهخدا
باد گرم . [ دِ گ َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بادی مانند سموم که بعض میوه ها را تباه کند: خیارها را باد گرم زد. بادی حار که صیفی را تباه کند. هوف [ هََ/ هو ] . سَهام . باد سَموم . حَرور. (منتهی الارب ) (ترجمان القرآن ): بارِح ؛ باد گرم تابستان