کندوری

kanduri

معنی

= کندوره: ◻︎ گشاده درِ هر دو آزاده‌وار / میان کوی کندوری افکنده خوار (ابوشکور: شاعران بی‌دیوان: ۱۰۱).

جست‌وجوی دقیق

کندوری

لغت‌نامه دهخدا

کندوری . [ ک َ ] (اِ) مائده و سفره باشد. (لغت فرس اسدی چ اقبال ص 153). آن ازار بود که در سفره بود و گروهی سفره گویند. (لغت فرس اسدی چ اقبال ص 517). سفره و دستار خوان چرمی را گویند. (برهان ). سفره ٔ بزرگ که آن

کندوری

فرهنگ فارسی عمید

= کندوره: ◻︎ گشاده درِ هر دو آزاده‌وار / میان کوی کندوری افکنده خوار (ابوشکور: شاعران بی‌دیوان: ۱۰۱).

کندوری

دیکشنری فارسی به انگلیسی

napkin

کندوری

فرهنگ فارسی معین

(کُ دُ) (اِ.) نک کندوره .

جست‌وجوی هم‌آوا

فراخ کندوری

لغت‌نامه دهخدا

فراخ کندوری . [ ف َک َ ] (ص مرکب ) کندوری سفره باشد و فراخ کندوری سخی ودست گشاده است . (امثال و حکم ). فراخ آستین . فراخ دست : مردی بود که از وی رادتر و فراخ کندوری تر وحوصله دارتر و جوانمردتر کم دیدند. (تاریخ بیهقی ).

فراخ کندوری

فرهنگ فارسی عمید

۱. آن‌که سفرۀ گسترده برای مهمانان دارد؛ فراخ‌سفره.۲. [مجاز] سخی؛ جوانمرد.

فراخ کندوری

فرهنگ فارسی معین

( ~ . کَ نú دُ) (ص مر.) فراخ - سفره ، بخشنده ، جوانمرد.

کنداگری

لغت‌نامه دهخدا

کنداگری . [ ک َ گ َ ] (حامص مرکب ) عمل کنداگر. نقاری . کنده گری . انتقار. نقر. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). حکاکی و کنده گری . (ناظم الاطباء) : به صورتگری دست برده ز مانی به کنداگری گوی برده ز آزر.فرخی .و رجوع به م

کژپنداری (روان پزشکی)

دیکشنری فارسی به انگلیسی

paranoia

جست‌وجوی مشابه

فراخ کندوری

لغت‌نامه دهخدا

فراخ کندوری

فرهنگ فارسی عمید

۱. آن‌که سفرۀ گسترده برای مهمانان دارد؛ فراخ‌سفره.۲. [مجاز] سخی؛ جوانمرد.

فراخ کندوری

فرهنگ فارسی معین

( ~ . کَ نú دُ) (ص مر.) فراخ - سفره ، بخشنده ، جوانمرد.

جست‌وجوی متن

کنده روی

لغت‌نامه دهخدا

کنده روی . [ ک َ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) سفره ٔ روی میز. || دستمال . (ناظم الاطباء) (از اشتینگاس ). رجوع به کندوری شود.

درازخوان

فرهنگ فارسی عمید

سفرۀ دراز که در مهمانی‌ها بگسترانند؛ کندوری؛ درازسفره: ◻︎ درازخوان پر از نان گندمی باید / که در مقابلهٴ راه کهکشان آری (بسحاق اطعمه: ۱۸۸)

ابورجاء

لغت‌نامه دهخدا

ابورجاء. [ اَ رَ ] (ع اِ مرکب ) سُفره . (مهذب الاسماء) (السامی فی الاسامی ). کندوری . بساطالرحمة. (السامی فی الاسامی ). کندوره .دستارخوان . دسترخوان . سماط. دست خوان . نَطع. سارق .

آزاده وار

لغت‌نامه دهخدا

آزاده وار. [ دَ / دِ ] (ص مرکب ، ق مرکب ) آزادوار. با صفت آزاده . چون آزاده : گشاده درِ هردو آزاده وار میان ْ کوی کندوری افکنده خوار. ابوشکور.هزار آفرین باد هر ساعتی بر آن عادت

فراخ نان و نمک

لغت‌نامه دهخدا

فراخ نان و نمک . [ ف َ ن ُ ن َ م َ ] (ص مرکب ) بخشنده . آن که خوان گسترد و مردمان به میهمانی خواند و بنوازد : اگر خواهی برتر از مردمان باشی فراخ نان و نمک باش . (قابوسنامه ). فراخ آستین . فراخ دست . فراخ عطا. فراخ کندوری . رجوع به این ترکیب ها شود.

جست‌وجوی هم‌قافیه

فراخ کندوری

لغت‌نامه دهخدا

فراخ کندوری

فرهنگ فارسی عمید

۱. آن‌که سفرۀ گسترده برای مهمانان دارد؛ فراخ‌سفره.۲. [مجاز] سخی؛ جوانمرد.

فراخ کندوری

فرهنگ فارسی معین

( ~ . کَ نú دُ) (ص مر.) فراخ - سفره ، بخشنده ، جوانمرد.

درپیوند

بیشتر بدانید

کندوری

kanduri

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری فارسی به انگلیسی

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری فارسی به انگلیسی

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین