کشورآرائیلغتنامه دهخداکشورآرائی . [ ک ِش ْ وَ ] (حامص مرکب ) عمل کشورآرا. آرایش کشور : شده شغلم بکشورآرائی حلقه در گوش من به مولائی .نظامی .
کشورآرایلغتنامه دهخداکشورآرای .[ ک ِش ْ وَ ] (نف مرکب ) زیور و زینت کننده ٔ کشور. آراینده ٔکشور. آرایش کننده ٔ کشور. کشور آرا : بدین شارسان اندرون جای کرددل آرای را کشورآرای کرد. فردوسی .که خوانند شاهان بر او آفرین سوی کشورآرای فغف
کشورآرالغتنامه دهخداکشورآرا. [ ک ِش ْ وَ ] (نف مرکب ) آرایش کننده ٔ ملک . (ناظم الاطباء). آراینده و زینت بخش مملکت .
کشورگیریلغتنامه دهخداکشورگیری . [ ک ِش ْ وَ ] (حامص مرکب ) مملکت گیری . کشورستانی . مملکت ستانی . ملک گیری : گر تو لشکرشکنی داری و کشورگیری پادشاه از چه دهدگنج به لشکر از خیر. سوزنی .کار لشکرشکنی دارد و کشورگیری در چنین کار پسندیده