مؤنثلغتنامه دهخدامؤنث . [ م ُ ءَن ْ ن َ ] (ع ص ) نقیض مذکر. (اقرب الموارد). خلاف مذکر. (ناظم الاطباء). ماده . (دهار). جنس ماده ٔ انسان و حیوان و غیره . مقابل مذکر. خلاف نر. زنانه . (یادداشت مؤلف ). || مخنث . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (متن اللغة). || مردی که در ظرافت و نرمی سخن و شکستگی
مؤنثلغتنامه دهخدامؤنث . [ م ُءْ ن ِ ] (ع ص ) ماده زاینده . (منتهی الارب ). امراءة مؤنث ؛ زن ماده زاینده . (ناظم الاطباء).
مؤنضلغتنامه دهخدامؤنض . [ م ُءْ ن ِ ] (ع ص ) آنکه گوشت را نیم جوش دارد. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). آنکه نیم جوش گوشت را بخورد. (آنندراج ).