چاقندهلغتنامه دهخداچاقنده . [ ق ِ دَ ] (ترکی ، اِ) هنگام چریدن . در وقت چریدن . در وقت چرا. (آنندراج ) (غیاث ).
آکندهلغتنامه دهخداآکنده . [ ک َ / ک ُ دَ / دِ ] (اِ) جایگاه ستور. آخور. آخُر. اصطبل . پاگاه . پایگاه . طویله : روز به آکنده شدم یافتم آخُرچون پاتله ٔ سفلگان . ابوالعباس .</
آکندهلغتنامه دهخداآکنده . [ ک َ دَ / دِ ] (ن مف ) پُر. انباشته . مملو. ممتلی . مکتنز. مشحون . مُختزَن : بایوان یکی گنج بودش [ فرنگیس را ] نهان نبد زآن کسی آگه اندر جهان یکی گنج آکنده دینار بودگهر بود و یاقوت بسیار بود.<b
آکنیدهلغتنامه دهخداآکنیده . [ ک َ دَ / دِ ] (ن مف ) آکنده : منم در کشور عشقت خنیده دلی از مهر رویت آکنیده .شاکر بخاری .
پاکندلغتنامه دهخداپاکند. [ ک َ ] (اِ) پاکنده . مطلق یاقوت اعم از زرد و سفید و سرخ و بدین معنی بجای حرف اول یاء حطی هم آمده است . (برهان ) : کجا تو باشی گردند بیخطر خوبان جمست را چه خطر هر کجا بود پاکند. شاکری .و صاحب فرهنگ رشیدی این