لغتنامه دهخدا
ادبیر. [ اِ ] (از ع ، اِمص ، ص ) (بیاء مجهول و گاه برای رعایت قافیه بیای معروف نیز خوانند). (غیاث ). ممال ادبار، بمعنی منحوس ، نحوست ، بدبختی و غیره . رجوع به ادبار شود : در جهان چندانکه خواهی بیشمارنیستی و محنت و ادبیر هست . <p class="auth