هرمةلغتنامه دهخداهرمة. [ هََ رِ م َ ] (ع ص ،اِ) مؤنث هرم . ج ، هرمات ، هَرمی ̍. (منتهی الارب ). || شیر ماده . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
هرمةلغتنامه دهخداهرمة. [ هََ م َ ] (اِخ ) چاهی است در هرم بنی عوال در کوه غطفان از اکناف حجاز. (معجم البلدان ).
هرمةلغتنامه دهخداهرمة. [ هََ م َ ] (ع اِ) یکی از هرم . (منتهی الارب ). واحدةالهرم . (اقرب الموارد). رجوع به هرم شود.
حرمةلغتنامه دهخداحرمة. [ ح ِ م َ ] (ع مص ) بازداشتن . بی بهره گردانیدن . بی بهرگی . (منتهی الارب ). || (اِمص ) نومیدی . یأس . || غلبه ٔ شهوت آرامش . (منتهی الارب ).
ابن هرمهلغتنامه دهخداابن هرمه . [ اِ ن ُ هََ م َ ] (اِخ ) ابراهیم بن علی بن هرمه . شاعر مخضرمی . دیوان او در پانصد ورقه است ، و اخبار او و منتخبات شعر او را ابوبکر صولی جرجانی گرد کرده است .
عوهقلغتنامه دهخداعوهق . [ ع َ هََ ] (اِخ ) جایگاهی است در شعر ابن هرمة، و در آن برقه ای است . (از معجم البلدان ).
زبنجلغتنامه دهخدازبنج . [ زَ ب َن ْ ن َ ] (اِخ ) پدر ابن زبنج است که از ابن هرمة روایت دارد. (منتهی الارب ).
قهرمةلغتنامه دهخداقهرمة. [ ق َ رَ م َ ] (ع اِمص ) فعل و کار قهرمان . (از اقرب الموارد). رجوع به قهرمان شود.
مهرمةلغتنامه دهخدامهرمة. [ م َ رَ م َ ] (ع مص ) سخت پیر و کلان گردیدن . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). مهرم . هرم . || (اِ) پیری و سبب پیری . (منتهی الارب ).
بهرمةلغتنامه دهخدابهرمة. [ ب َ رَ م َ ] (ع اِ) شکوفه . (آنندراج ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). یقال : اعجبتنی بهرمة النور؛ ای زهره . (اقرب الموارد). || عبادت برهمنان هند. (آنندراج ) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).