لغتنامه دهخدا
قندید. [ ق ِ ] (ع اِ) قند. (فهرست مخزن الادویة) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). کَند. (منتهی الارب )(آنندراج ) (ناظم الاطباء). || اسپرک . (منتهی الارب ) (آنندراج ). الورس الجید. (اقرب الموارد). || می انگوری یا شیره ٔ انگور که در آن هرگونه بوی افزار اندازند و بپزند و حل نمایند.