چملهلغتنامه دهخداچمله . [ چ َ م َ ل ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان طارم بالا بخش سیروان شهرستان زنجان که در 13 هزارگزی شمال باختری سیروان و 3 هزارگزی راه عمومی طارم واقع است . کوهستانی و معتدل است و 119</
چملهلغتنامه دهخداچمله . [ چ َ م َ ل ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بیزکی بخش حومه ٔ شهرستان مشهد. در 47 کیلومتری شمال باختری مشهد و کنار راه فرعی مشهد به قوچان واقع است . جلگه و معتدل است . و 106 تن سکنه دارد. آبش از قنات . محص
ملحلغتنامه دهخداملح . [ م ِ ] (ع اِ) نمک . (منتهی الارب ) (آنندراج ). نمک طعام و مذکر و مؤنث هر دو می آید ولی بیشترمؤنث می باشد. ج ، مِلاح . املاح . ملحة [ م ِ ل َ ح َ / م ِح َ ]. مِلَح . (ناظم الاطباء). نمک طعام . تصغیر آن مُلَیحة است . ج ، مِلاح . (از اق
مفکدیکشنری عربی به فارسیاچار پيچ گوشتي , پيچ کش , اچار , مهره پيچ , مهره گشا , بست , بندقيقاجي , ميله الصاقي , گلنگدن , وجب کننده
میلهلغتنامه دهخدامیله . [ ل َه ْ ] (ع اِ) دشت و بیابان . (منتهی الارب ، ماده ٔ ول هَ) (ناظم الاطباء). || زمین بی گیاه . (ناظم الاطباء).
میلهلغتنامه دهخدامیله . [ ل َ ] (اِخ ) ظاهراً شهری بوده است این سوی جیحون در شمال افغانستان کنونی : ز بیم تیغ تو تا چین ز ترکان ره تهی گردداگر زین سوی جیحون گردبادی خیزداز میله . فرخی .بگتگین حاجب ساخته با مردم تمام دم ایشان گرفت ا
میلهلغتنامه دهخدامیله . [ ل َ / ل ِ ] (اِ مرکب ) شبیه به میل و مانند میل . (ناظم الاطباء) || قطعه ٔ نازک و بلند از چوب یا آهن یا فلزی دیگر که در ساختمان و جز آن به کار رود. || میل آهنین که در مرکز سنگ زیر آسیا (در آسیاهای آبی و دستی ) استوار است و از سوراخ سن
میلهلغتنامه دهخدامیله . [ ل َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان دشت سربخش مرکزی شهرستان آمل ، واقع در 10/5هزارگزی خاوری آمل با 480 تن سکنه . آب آن از رودخانه ٔ کاری هراز و راه آن مالرو است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج <span class="
میلهفرهنگ فارسی عمید۱. جسمی باریک، استوانهای، و معمولاً فلزی؛ میل.۲. میلۀ باریک فلزی برای بافتنی؛ میل بافتنی.۳. (زیستشناسی) رشتهای باریک در زیر پرچم گل؛ فیله.
چاه میلهلغتنامه دهخداچاه میله . [ ل َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان مرکزی بخش قاین شهرستان بیرجند که در 71 هزارگزی شمال خاور قاین واقع شده . جلگه و گرمسیر است و 91 تن سکنه دارد. آبش از قنات ، محصولش غلات و شلغم ، شغل اهالی زراعت ، م
چرمیلهلغتنامه دهخداچرمیله . [ چ َ ل ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان حسین آبادبخش دیواندره شهرستان سنندج که در 11هزارگزی شمال خاوری حسین آباد و 8هزارگزی خاور شوسه ٔ سنندج به سقز واقع است . کوهستانی و سردسیر است و <span class="hl" dir="
خمیلهلغتنامه دهخداخمیله . [ خ َ ل َ ] (ع ص ، اِ) زمین نشیب و آن نیک رویاننده ٔ نبات باشد. || درختان بسیار بهم پیچیده . || ریگ درختناک . ج ، خمائل . || چادر مخمل خواب دار. ج ، خمیل . || طنفسه . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
رومیلهلغتنامه دهخدارومیله . [ رَ ل ِ ] (اِخ ) دهی از بخش لنگه شهرستان لار. سکنه ٔ آن 117 تن . آب آن از چاه و باران . محصول آنجا غلات و خرما. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7).
سمیلهلغتنامه دهخداسمیله . [ س َ ل َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان شادلی بخش مرکزی شهرستان شوشتر. دارای 100 تن سکنه است . آب آن از کارون . محصول آنجا غلات . شغل اهالی زراعت . راه آن در تابستان اتومبیل رو است و ساکنین از طایفه ٔ بختیاری میباشند. (از فرهنگ جغرافیائی