مائتینلغتنامه دهخدامائتین . [ م ِ ءَ ت َ ] (ع عدد، اِ) لفظ عربی است به معنی دو صد، چرا که تثنیه ٔ مائة است که به معنی صد باشد. (غیاث ). صد. (آنندراج ) : در سنه ٔ اربع و اربعین و مائتین به عهد متوکل خلیفه ٔ عباسی به زلزله خراب شد . (نزهةالقلوب ). || به اصطلاح موسیقیان عجم
ماتنلغتنامه دهخداماتن . [ ت ِ ] (ع ص ) نویسنده ٔ متن . مقابل شارح و محشی . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). اسم فاعل و در اصطلاح مؤلفین : واضعالاصل . یقال «الشارح خطاء الماتن ». (اقرب الموارد).
میاطینلغتنامه دهخدامیاطین . [ م َ ] (ع اِ) ج ِ میطان . (دهار) (ناظم الاطباء) (یادداشت مؤلف ). رجوع به میطان شود.
مخاطرة کلید متناصلی ـ متناصلیplaintext-plaintext compromiseواژههای مصوب فرهنگستانلو رفتن اطلاعات کلید که از تحلیل اطلاعات حاصل از رمزگذاری دو متن اصلی P1 و P2 با یک کلید حاصل میشود
مخاطرة کلید متناصلی ـ متنرمزplaintext-ciphertext compromiseواژههای مصوب فرهنگستانلو رفتن اطلاعات کلید با در اختیار داشتن یک زوجِ متناصلی و متنرمز متناظر با آن